Distal tibia kırıklarının cerrahi tedavisi: Acik veya MIPO?
GİRİŞ
Yetersiz cilt örtusu, hemen cilt altinda olması ve zayıf kan dolaşımı nedeniyle distal tibia kırıkların cerrahi tedavisi tartışmalıdır. Bu vaka-kontrol çalışmasinda geleneksel yerine oturtma, içerden tespit ile minimal invazif(MIPO) plaklama yöntemini karşılaştırmayı amaçladık.Hipotezimiz ise MIPO yöntemiyle daha iyi sonuçların elde edilebileceğiydi.
MATERYAL VE METOD,
Yaş(+3), cinsiyet ve kırık paterni(AO sınıflamas) esas alınarak; geleneksel yerine oturtma ve içerden tespit uygulanan 22 hasta, MIPO kullanılarak tedavi edilen 22 hasta ile kıyaslanmıştır. Yara sorunları, Amerkan ayak ve ayak bileği cerrahi skorlaması(AOFAS), radyolojik kaynama, kötü kaynama, gecikmiş kaynama, hastanedeyatissuresi, travmadanameliyatakadarbeklemesuresi ve operasyon süresi değerlendirme kriterleri olarak kullanilmistir.
SONUCLAR
Gruplar arasında AO/OTA kırık tipi, yaş, cinsiyet, AOFAS skoru, travmadan ameliyata kadar geçen süre,takip süresi, kaynama süresi, gecikmiş kaynama, kötö kaynama ve enfeksiyon açısından istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Operasyon süresi açık grupta MIPO grubuna kıyasla anlamlı şekilde uzun olduğu gözlendi.Hastanede yatış süresi açık cerrahi grubunda MIPO grubuna göre anlamlı şekilde uzun olduğu gözlendi.
ÇIKARIMLAR
Sonuç olarak, MIPO;kısalmış hastane kalış süresi, azalmış enfeksiyon oranı ve düşük maliyet nedeniyle distal tibia AO/OTA A ve B tip kırıklarda; daha başarılı olduğunu söyleyebiliriz.
Introduction
Treatment of the distal tibial fractures are challenging due to the limited soft tissue, the
subcutaneous location and poor vascularity. In this control-matched study, we aim to compare
the traditional open reduction and internal fixation with minimal invasive plating(MIPO). We
hypothesized that superior results may be achieved with MIPO technique.
Materials and Methods
22 patients treated with traditional open reduction and internal fixation were matched
with 22 patients treated with closed reduction and MIPO on the basis of age (±3), gender, and
fracture pattern (AO classification). Evaluation was assed according to the wound problems,
the American Orthopaedic Foot and Ankle surgery (AOFAS) scoring [14], radiological
union, malunion, delayed union, hospitalisation time, time from injury to surgery, and
operation time.
Results
There was no significant difference in the distribution of AO/OTA classification, age,
gender, AOFAS score, time from injury to operation, follow-up, bone union time, delayed
union, malunion and infection (p>0.05). The operation time was significantly longer in the
open group than in the MIPO group. 69.59±7.21 min. for the ORIF, and 61.14±5.61 for the
MIPO group (p< 0.01).The hospitalisation time was significantly longer in the open group
than in the MIPO group. 7.64±4.71 days for the MIPO, and 10.18±4.32 days for the ORIF
group (p< 0.05).
Conclusions
In conclusion, MIPO technique can be beneficial for the treatment of distal tibia AO/OTA
A and B type fractures with reduced hospital stay, cost-effectiveness, infection rate.
Key words: MIPO, Distal tibia, malunion, fracture.