Bu çalışmada Ocak 1993 ile Mayıs 1995 tarihleri arasında Bursa Devlet Hastanesi Hızır Acil Servisi'ne 112 No'lu telefon aracılığıyla yapılan ilk yardım çağrıları geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu 29 aylık süre içinde hızır acil ambulans sistemine 692 başvuru oldu. Gidilen çağrıların 144'ünün (%20.8) "Boşa Gitme" olduğu görüldü. Diğer 566 hasta ise ambulansla alındı. Bu vakalar yaş grupları, cinsiyet, vakanın alındığı yer, hastalık grupları ve uygulanan tedavi şekilleri açısından değerlendirildi. Bu vakaların cinsiyet dağılımı: 357 erkek (%63), 209 kadın (%37) olarak belirlendi. Yaş gruplarına göre en büyük grubu 60 yaş üzeri grup (%47.9) oluşturdu. Vakaların "alındığı yerlere" göre sınıflandırılmasında en büyük grubu "evlerden alınan" vakalar oluşturdu. Alınan vakaların hastalık gruplarına göre sınıflandırılmasında ilk sırayı (%19.08) kalp hastalıklarının aldığı görüldü. İkinci sırayı (%18.3) serebro-vasküler hastalıklar, üçüncü sırayı ise (%7.4) trafik kazaları aldı. Ambulansla alınan vakaların %52.7'si yatarak tedavi edildiler. Sonuçta hızır acil servise telefonla yapılan başvurularda %20.8 oranında boşa gidildiği görüldü. Ayrıca Huzur evlerindeki sağlık organizasyonunun yeniden yapılanması gerektiği kanısına varıldı. Trafik kazalarından ambulansla alınan vakaların sayılarının çok yetersiz olması acil hasta transport sisteminin yeniden düzenlenmesini gerektirmektedir.
Anahtar Kelimeler: AMBULANS TRANSPORTU, İLK YARDIM ÇAĞRISI, TRAFİK KAZASIIn this study we evaluated the First Aid Call "112" telephone to Bursa State Hospital Emergency Ambulance Service in the Jan 1993-May 1995 period retrospectively. Over a 29 month period 962 patients called Emergency service for medical help in the 144 cases administration (%20.8) were considered as in vain and ambulance staff had not found the patients because of many reasons. The other 566 patients were transported to the hospital. All these calls were calculated. Census datas; age, sex, arrival place, classification and reasons for transport, management protocols were established. After exclusion of transports 63% of the cases (357 cases) were male and 37% of the cases were female. The transport rates increased by age. The main group of the cases were 60 or older persons (47,9%). The most of the cases were transported from their houses. The rate of the transport for the reasons were calculated. The 13% of the cases had a cardiovascular disease, 78,3% cases had a cerebrovascular disease, 7,4% of the cases had a traffic accident. The hospital administration incidence was 52,7%. In conclusion, in 144 cases (20,8%) ambulance staff could not find the patients. In the rest homes transport organisation has to be reestablished. In traffic accident, first aid call system and ambulance service has not known yet and also must be review.
Keywords: AMBULANCE TRANSPORT, FIRST AID CALL, TRAFFIC ACCIDENT