Hızlı Arama
Spontan ve travmatik pnömomediastinum vakalarının acil servis ziyaretlerinin değerlendirilmesi: Retrospektif bir analiz
Nurullah Ishak Işık1, Gulhan Kurtoglu Celık2, Bahattin Işık31Ankara Etlik Şehir Hastanesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye2Ankara Bilkent Şehir Hastanesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
3Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Kurumu, Cumhurbaşkanlığı Sağlık Merkezi, Ankara, Türkiye
AMAÇ: Pnömomediastinum, mediasten içinde hava birikimi durumunu ifade eder. Bu durum spontan veya ikincil (travma, iyatrojenik) nedenlere bağlı olarak gelişebilir. Nadir görülmekle birlikte en sık başvuru semptomları olan göğüs ağrısı ve nefes darlığı nedeniyle geniş bir ayırıcı tanı skalasının üyesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamız retrospektif, gözlemsel ve kohort bir araştırmadır. Araştırmamıza acil servise başvuran ve bilgisayarlı tomografi sonucu pnömomediastinum tanısı alan hastalar dahil edildi. Hastaların sosyodemografik özellikleri, başvuru şekilleri, göğüs tüpü ve diğer cerrahi işlemler, sonuçları ve hasta sonlanımları incelendi. Çalışmanın birincil sonuç noktası, travmatik ve spontan pnömomediastinum sonuçları; hastane yatışı, torakostomi tüp takma gerekliliği, cerrahi işlem gerekliliği ve mortalite olarak belirlendi. İkincil sonuç, diğer klinik özelliklerin ve laboratuvar parametrelerinin sonuçlarla ilişkisini belirlemeyi amaçladı.
BULGULAR: Çalışma, 67 olgu ile tamamlandı. Olguların yaş ortalaması 44.89±2.41 yıldır. Olguların %67.2'si (n=45) erkektir. Gelişme şekli göz önüne alındığında, olguların %40.3'ü (n=27) spontan, %59.7'si (n=40) travma sonrası pnömomediastinum tanısı almıştır. Semptomlar arasında hastaların %50.7'sinde (n=34) dispne ve %49.3'ünde (n=33) göğüs ağrısı bulunsa da öksürük, ateş, bulantı-kusma, yutma zorluğu gibi semptomlar da farklı oranlarda rapor edilmiştir. Hastaların %9'unda (n=6) akciğer hastalığı, %29.9'unda (n=20) ek hastalık, %3.0'unda (n=2) madde kullanımı öyküsü bulunurken, %14.9'unda (n=10) torakostomi tüp takılmış ve %20.9'unda (n=14) cerrahi işlem uygulanmıştır. Hastaların %35.8'i (n=24) yo-ğun bakım ünitesine yatırılmış ve %13.4'ü (n=9) hayatını kaybetmiştir. Ortalama toplam hastanede yatış süresi 8.68±1.12 gün olarak hesaplanmıştır. Pnömomediastinum gelişim şekli ile hastane yatışı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmamıştır (p=0.507).
SONUÇ: Pnömomediastinum olgularının nedenlerini incelediğimizde, travma öyküsü bulunan hastaların torakostomi tüp takma ve cerrahi müdaha-le gereksinimi daha sık olduğunu gördük. Ancak spontan ve travmatik olgular olarak sınıflandırıldığında, her iki grup da benzer klinik seyir ve sonuçlar sergilemiştir. Her iki grup da olumlu klinik sonuçlar göstermiştir.
Evaluating emergency department visits for spontaneous and traumatic pneumomediastinum: a retrospective analysis
Nurullah Ishak Işık1, Gulhan Kurtoglu Celık2, Bahattin Işık31Department of Emergency Medicine, Ankara Etlik City Hospital, Ankara-Türkiye2Department of Emergency Medicine, Ankara Bilkent City Hospital, Ankara-Türkiye
3The Presidency of the Republic of Turkey, Presidential Health Center, Ankara-Türkiye
BACKGROUND: Pneumomediastinum signifies the accumulation of air within the mediastinum. This condition can develop sponta-neously or as a secondary condition due to trauma or iatrogenic causes. Although rare, it is part of a wide differential diagnosis scale due to its most common presenting symptoms: chest pain and shortness of breath.
METHODS: Our study is a retrospective, observational, and cohort investigation. It included patients who presented to the emer-gency department and were diagnosed with pneumomediastinum through computed tomography. The study evaluated patients' so-ciodemographic features, methods of presentation, chest tube insertion, other surgical procedures, outcomes, and patient dispositions. The primary outcome of the study focused on the results of traumatic and spontaneous pneumomediastinum: hospital admission, the necessity for thoracostomy tube insertion, requirement for surgical procedures, and mortality. The secondary aim was to determine the relationship between other clinical features and laboratory parameters and their impact on the outcomes.
RESULTS: The study comprised 67 cases. The average age of the cases was 44.89±2.41 years. Of the cases, 67.2% (n=45) were male. In terms of development, 40.3% (n=27) of cases were classified as spontaneous, and 59.7% (n=40) were post-trauma pneumomediasti-num diagnoses. Among symptoms, 50.7% (n=34) of patients experienced dyspnea, and 49.3% (n=33) presented with chest pain, while symptoms like cough, fever, nausea, vomiting, and swallowing difficulty were reported in varying proportions. Among the patients, 9.0% (n=6) had lung disease, 29.9% (n=20) had comorbidities, 3.0% (n=2) had a history of substance use, 14.9% (n=10) underwent thoracostomy tube insertion, and 20.9% (n=14) required surgical procedures. While 35.8% (n=24) of the patients were admitted to the intensive care unit, 13.4% (n=9) died. The mean total hospital stay was calculated as 8.68±1.12 days. No statistically significant relationship was found between the development of pneumomediastinum and hospital admission (p=0.507).
CONCLUSION: Upon examining the causes of pneumomediastinum cases, it was observed that patients with a history of trauma required thoracostomy tube insertion and surgical intervention more frequently. However, when classified as spontaneous or trau-matic, both groups exhibited similar clinical courses and outcomes. Both groups demonstrated favorable clinical outcomes.
Makale Dili: İngilizce