AMAÇ
Bu deneysel araştırmada, hemorajik şokta Ringer laktat (RL), %6’lık hidroksietil nişasta (130/0,4-HES) ve RL-HES kombinasyonu ile resüsitasyonun böbrekler üzerine etkileri araştırıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalışmada ağırlıkları 2198-3435 g olan 24 adet erkek Yeni Zelanda beyaz tavşanı rastgele dört gruba ayrıldı. Hemorajik şok, ortalama arter basıncı 30 mmHg ve kan laktatı >4 mM/L olacak şekilde oluşturuldu. Grup 1’de sıvı replasmanı uygulanmaz iken, Grup 2’de RL, Grup 3’te HES ve Grup 4’te de RL+HES ile sıvı replasmanı ile şok düzeltildi.
BULGULAR
Bütün gruplarda, serum kreatinin ve kan üre azotu düzeyleri hemorajik şoktan ve sıvı resüsitasyonundan sonra normal sınırlarda kaldı. Laktat dehidrogenaz ve a-1 mikroglobulin düzeyleri şoktan ve sıvı resüsitasyonundan sonra anlamlı olarak arttı (p<0,05). Ancak, gruplar arasında bir fark yoktu (p>0,05). Sistatin-C düzeyleri şoktan sonra artmasına karşın (p<0,05) sıvı replasmanı ile normal değerlere geri geldi. IL-6 ve TNF-a düzeyleri şoktan sonra bütün deneklerde arttı (p<0,05). Ancak, sıvı replasmanından sonra gruplar arasında bir fark gözlenmedi (p>0,05). Böbreklerin histopatolojik incelemelerinde gruplar arasında bir fark bulunmadı (p>0,05).
SONUÇ
%6’lık HES (130/0,4), gerek tek başına gerekse RL ile beraber hemorajik şokun tedavisinde kullanıldığında tavşan böbrekleri üzerine zararlı bir etkisi olmadı.
BACKGROUND
This experimental study examined the effects of resuscitation with Ringer’s lactate (RL), 6% hydroxyethyl starch (130/0.4-HES), and the combination of RL and HES on renal function in hemorrhagic shock (HS).
METHODS
Twenty-four male New Zealand white rabbits weighing 2198-3435 g were divided at random into four groups. HS was constituted by maintaining the mean arterial blood pressure at 30 mmHg and blood lactate at >4 mM/L. Subsequently, Group 1 (control) was not resuscitated, while the study rabbits’ resuscitation was initiated with RL (Group 2), HES (Group 3), or the combination of RL and HES (Group 4).
RESULTS
In all groups, the serum creatinine and blood urea nitrogen (BUN) levels were observed to be within normal limits, while the lactate dehydrogenase and α-1 microglobulin levels statistically significantly increased when time points were compared with beginning values (p<0.05). Furthermore, cystatin-C levels were observed to be increased after the HS (p<0.05), but returned to the normal level after resuscitation in all the study groups. Interleukin (IL)-6 and tumor necrosis factor (TNF)-α levels were increased in all the rabbits after HS (p<0.05), and there were no significant differences among the study groups after resuscitation (p>0.05). There were no differences in the histological imaging between the groups (p>0.05).
CONCLUSION
The 6% HES (130/0.4) did not have any harmful effects on the kidney when it was used alone or in combination with crystalloid for resuscitation of HS in rabbits.