Hızlı Arama
Üst ekstremite cerrahisinde aksiller brakiyal pleksus bloğu, inhalasyon anestezisi ve total intravenöz anestezinin turnikeye bağlı iskemi-reperfüzyon hasarı üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Dilek Kutanis1, Engin Erturk1, Ali Akdogan1, Ahmet Besir1, Ali Altinbas2, Asım Orem3, Hanife Kara4, Mehmet Yıldız5, Ahmet Mentese31Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye2Giresun Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Giresun, Türkiye
3Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye
4Amasya Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Amasya, Türkiye
5Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye
AMAÇ: İskemi sonrası reperfüzyon, oksidatif strese ve oksidatif belirteçlerde artışa neden olabilir. Önleyici stratejiler ve antioksidan ajanların kullanılması iskemi-reperfüzyon hasarını (IRH) hafifletmeye yardımcı olabilir. Ekstremite cerrahisinde turnike kullanımı IRI ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışma, turnike kullanılarak yapılan üst ekstremite ameliyatı sırasında brakiyal pleksus bloğu, total intravenöz anestezi (TIVA) ve inhalasyon anestezisi olmak üzere üç farklı yaklaşımın IRI üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: 18-45 yaş arası, ASA I-II skoru olan hastalar rastgele üç gruba ayrıldı: Grup A'ya bupivakain ile aksiller blok, Grup I'ya sevofluran ile inhalasyon anestezisi, Grup T'ye propofol ve remifentanil ile TİVA uygulandı. Glukoz, laktat, toplam antioksidan seviye (TAS), toplam oksidan seviye (TOS) ve iskemi modifiye albümini (IMA) ölçmek için anestezi uygulamasından hemen önce (t1), turnikenin açılmasından 1 dakika önce (t2), turnikenin açılmasından 20 dakika sonra (t3) ve turnikenin açılmasından 4 saat sonra (t4) hastalardan kan alındı.
BULGULAR: Grup I'da t3'teki laktat düzeyleri, t2 ve t3'teki glukoz düzeyleri diğer gruplara göre daha yüksekti. Grup A’da, t2, t3 ve t4'te diğer gruplara göre daha düşük IMA seviyeleri görüldü. Ayrıca Grup I'da t2, t3 ve t4'te IMA düzeyleri Grup T'ye göre daha düşüktü. TAS düzeyleri ise Grup I'da t2, t3 ve t4'te diğer gruplara göre daha yüksekti. t2 ve t3'teki TOS seviyeleri Grup A'da Grup I'ya göre daha düşüktü.
SONUÇ: Aksiller anestezi sempatik blok oluşturarak üst ekstremitenin daha iyi perfüzyonunu sağlar. Bu çalışma aksiller pleksus blokajında oksidatif stres belirteçlerinin daha düşük düzeylerde olduğunu gösterdi. Bu sonuçlar aksiller bloğun IRH'yi hafifletme potansiyeline sahip olduğunu göstermektedir.
Comparison of the effects of axillary brachial plexus block, inhalation anesthesia, and total intravenous anesthesia on tourniquet-induced ischemia-reperfusion injury in upper extremity surgery
Dilek Kutanis1, Engin Erturk1, Ali Akdogan1, Ahmet Besir1, Ali Altinbas2, Asım Orem3, Hanife Kara4, Mehmet Yıldız5, Ahmet Mentese31Department of Anesthesiology and Intensive Care, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon-Türkiye2Department of Anesthesiology and Intensive Care, Faculty of Medicine, Giresun University, Giresun-Türkiye
3Department of Biochemistry, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon-Türkiye
4Department of Biochemistry, Faculty of Medicine, Amasya University, Amasya-Türkiye
5Department of Orthopedics and Traumatology, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon-Türkiye
BACKGROUND: Post-ischemia reperfusion can lead to oxidative stress and an increase in oxidative markers. Employing preventive strategies and antioxidant agents may help mitigate ischemia-reperfusion injury (IRI). The use of a tourniquet in extremity surgery has been associated with IRI. This study aims to investigate the impact of three different approaches— brachial plexus block, total intravenous anesthesia (TIVA), and inhalation anesthesia—on IRI during upper extremity surgery using a tourniquet.
METHODS: Patients aged 18 to 45 with American Society of Anesthesiologists (ASA) I-II scores were randomly assigned to one of three groups: Group A received an axillary block with bupivacaine; Group I underwent inhalation anesthesia with sevoflurane; and Group T received TIVA with propofol and remifentanil infusion. Blood samples were collected to measure glucose, lactate, total anti-oxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), and ischemia-modified albumin (IMA) levels at various time points: before anesthesia (t1), 1 minute before tourniquet release (t2), 20 minutes after tourniquet release (t3), and 4 hours after tourniquet release (t4).
RESULTS: In Group I, lactate levels at t3, and glucose levels at t2 and t3, were higher compared to the other groups. Group A exhibited lower IMA levels at t2, t3, and t4 than the other groups. Additionally, Group I had lower IMA levels at t2, t3, and t4 compared to Group T. TAS levels were higher in Group I at t2, t3, and t4 compared to the other groups. TOS levels at t2 and t3 were lower in Group A than in Group I.
CONCLUSION: Axillary anesthesia results in a sympathetic block, promoting better perfusion of the upper extremity. This study demonstrated lower levels of oxidative stress markers with axillary plexus block. Therefore, these results suggest that the axillary block has the potential to mitigate IRI.
Makale Dili: İngilizce