AMAÇ: Harap edici yaralanmalarda otolog sinir grefti onarımının gecikmiş olarak yapılması kaçınılmaz olur. Gecikmiş veya uzamış onarım zamanla-rının sinir greftleri üzerinde zarar verici etkileri vardır. Sıçan uzun sinir defekti modelinde, özellikle doku kaybı olan yaralanmalarda kullanılabilecek halka sinir grefti prefabrikasyonu ile sinir grefti onarım sürecini iyileştirmeyi ve hızlandırmayı amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yirmi dört Sprague-Dawley sıçan üç gruba ayrıldı. 1.5 cm uzunluğunda peroneal sinir segmenti eksize edildikten sonra ters çevrilerek otolog sinir grefti olarak kullanıldı. Konvansiyonel interpozisyonel sinir grefti grubunda (grup 1) sinir defektleri tek seferde ona-rıldı. Halka sinir grefti prefabrikasyonu grubunda (grup 2), greftler proksimal peroneal sinir güdüğüne uç uca dikildi. Greftlerin distal uçları ise, ilk aşamada peroneal sinir güdüğünün uç uca onarım yapılan bölgesinin 5 mm proksimaline uç yan dikildi. İkinci aşamada prefabrike greftlerin distal uçları transpoze edilerek defektin distal sinir güdüğüne dikildi. Aşamalı konvansiyonel interpozisyonel sinir grefti grubunda ise (grup 3), ilk aşamada greftler proksimal peroneal sinir güdüğüne uç uca dikildi. Greftlerin distal uçları ve sinir güdükleri birbirlerine dikilmeden ikinci aşamada yapılacak nihai onarıma kadar çevre kaslara tutturuldu. Takip süreleri grup 2 ve 3’te her bir aşama için dörder hafta, grup 1’de ise sekiz haftaydı. Sekiz haftanın sonunda peroneal fonksiyon indeksi (PFI), elektrofizyoloji ve histolojik değerlendirmeler yapıldı. İstatistiksel analizde p<0.05 anlamlı olarak kabul edildi.
BULGULAR: Grup 1 (-22.75±5.76) ve 2 (-22.08±6) PFI sonuçları istatistiksel bir fark göstermedi (p>0.05). Grup 3 (-33.64±6.4) ise diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel bir fark gösterdi (p<0.05). Elektrofizyoloji sonuçları açısından grup 1 (16.19±2.15 mV/1.16±0.21 ms) ve 2 (15.95±2.82 mV/1.17±0.16 ms) arasında istatistiksel bir fark görülmezken (p>0.05), bu iki grup grup 3 (10.44±1.96 mV/1.51±0.15 ms) ile kıyaslandığında istatistiksel bir fark gözlendi (p<0.05). Akson sayıları grup 1 (2227±260.4) ve 3 (2194±201.1) arasında istatistiksel bir fark göstermezken (p>0.05), bu iki grubun, grup 2’ye (2531±91.18) kıyasla anlamlı düzeyde daha düşük akson sayısına sahip olduğu görüldü (p<0.05).
TARTIŞMA: Halka sinir grefti prefabrikasyonu, aksonal rejenerasyonu gecikme olmadan iyileştirmiştir. Halka prefabrikasyonu, gecikmiş dönemde sinir onarımı yapılacak yaralanmalarda, uzamış rejenerasyon zamanını kısaltabilir. Halka sinir prefabrikasyonu ile elde edilen yüksek akson sayıları bu metodun ileri çalışmalarda akut uzun sinir defekti onarımlarında araştırılmasını teşvik edebilecek niteliktedir.
BACKGROUND: Delayed autologous nerve graft reconstruction is inevitable in devastating injuries. Delayed or prolonged repair time has deleterious effects on nerve grafts. We aimed improving and accelerating nerve graft reconstruction process in a rat long nerve defect model with loop nerve graft prefabrication particularly to utilize for injuries with tissue loss.
METHODS: Twenty-four Sprague-Dawley rats were allocated into three groups. 1.5 cm long peroneal nerve segment was excised, reversed in orientation, and used as autologous nerve graft. In conventional interpositional nerve graft group (Group 1), nerve defects were repaired in single-stage. In loop nerve graft prefabrication group (Group 2), grafts were sutured end-to-end (ETE) to the proximal peroneal nerve stumps. Distal ends of the grafts were sutured end-to-side to the peroneal nerve stumps 5 mm proximal to the ETE repair sites in first stage. In second stage, distal ends of the prefabricated grafts were transposed and sutured to distal nerve stumps. In staged conventional interpositional nerve graft group (Group 3), grafts were sutured ETE to proximal peroneal nerve stumps in first stage. Distal ends of the grafts and nerve stumps were tacked to the surrounding muscles until the final repair in second stage. Follow-up period was 4 weeks for each stage in Groups 2 and 3, and 8 weeks for Group 1. Peroneal function index (PFI), electrophysiology, and histological assessments were conducted after 8 weeks. P<0.05 was considered significant for statistical analysis.
RESULTS: PFI results of Group 1 (−22.75±5.76) and 2 (−22.08±6) did not show statistical difference (p>0.05). Group 3 (−33.64±6.4) had a statistical difference compared to other groups (p<0.05). Electrophysiology results of Group 1 (16.19±2.15 mV/1.16±0.21 ms) and 2 (15.95±2.82 mV/1.17±0.16 ms) did not present statistical difference (p>0.05), whereas both groups had a statistical difference compared to Group 3 (10.44±1.96 mV/1.51±0.15 ms) (p<0.05). Axon counts of Group 1 (2227±260.4) and 3 (2194±201.1) did not have statistical difference (p>0.05), whereas both groups had significantly poor axon counts compared to Group 2 (2531±91.18) (p<0.05).
CONCLUSION: Loop nerve graft prefabrication improved axonal regeneration without delay. Loop prefabrication can accelerate prolonged regeneration time for the injuries indicating a delayed nerve reconstruction. Higher axon counts derived with loop nerve prefabrication may even foster its investigation in immediate long nerve defect reconstructions in further studies.