Hızlı Arama
Böbrek nakli sonrası gelişen enkapsüle periton sklerozunda cerrahi tedavi: Tek merkez deneyimi
Adem Bayraktar, Ali Fuat Kaan Gök, Selman Emiroğlu, Hüseyin Bakkaloğluİstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbulAMAÇ: Enkapsüle periton sklerozu (EPS) periton diyalizi (PD) ile ilişkili, etiyolojisi tam bilinmeyen ve yüksek mortaliteye sahip bir hastalıktır. Bu çalışmada amacımız EPS olgularında tedavi seçeneklerini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2008–2018 tarihleri arasında 169 hastaya böbrek nakli yapıldı. Yüz on dokuzu kadavradan, 50’si canlı donörden nakil yapıldı. Yirmi bir hasta nakil öncesi PD yapmaktaydı. Ortalama PD süresi 6.9 (3–14) yıl idi. Dört hastaya nakil sonrası gelişen EPS nedeni ile cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi tedavi sonrası, iki hasta sepsis nedeni ile kaybedildi. İki hasta komplikasyonsuz taburcu edildi, ancak birinde geç dönem EPS nüksü gelişti.
BULGULAR: Enkapsüle periton sklerozu uzun süreli PD’nin nadir fakat ciddi bir komplikasyonudur. Mortalite ve mortalite oranı yüksektir. Uzun süreli PD, EPS’yi tetiklemede en önemli faktördür. Tıbbi tedavi ve beslenme desteği başarısız olursa, cerrahi müdahale sonraki adımdır. Tıbbi tedaviye dirençli olgularda hastanın genel durumu bozulmadan ve gecikmeden cerrahi tedavi yapılmalıdır.
TARTIŞMA: Uzun süreli PD öyküsü olan hastaların başarılı bir nakil sonrası EPS olması özellikle yıkıcı olabilir. Zor bir durum olarak, mortalite ve morbidite oranlarını azaltmak için EPS yönetimi deneyimli kliniklerde yapılmalıdır.
Surgical treatment of post-transplant encapsulating peritoneal sclerosis: A single-center experience
Adem Bayraktar, Ali Fuat Kaan Gök, Selman Emiroğlu, Hüseyin BakkaloğluDepartment of General Surgery, İstanbul University İstanbul Faculty of Medicine, İstanbul-TurkeyBACKGROUND: Encapsulating peritoneal sclerosis (EPS) related to peritoneal dialysis (PD) has a vague etiology and high mortality. In this study, our aim was to determine treatment options for EPS cases.
METHODS: A total of 169 patients underwent kidney transplantation from January 2008 to January 2018 and 119 patients from a cadaveric and 50 patients from a living donor. Twenty-one patients were undergoing PD before the transplantation. The mean PD time was 6.9 (IQR 3–14) years. Four patients received surgical treatment for EPS that occurred after the transplant. After the surgical treatment, 2 patients died because of sepsis. Two patients were discharged without complications, but 1 had late-term EPS recurrence.
RESULTS: EPS is a rare but serious complication of long-term PD. It has a high mortality and morbidity rate. Long-term PD is the most significant factor for triggering EPS. Nutritional support and surgical intervention is the next step if medical treatment fails. Resistant cases should be treated surgically without much delay before the condition deteriorates.
CONCLUSION: It can be especially devastating for patients with a long-term PD history to have EPS after a successful transplant. Because EPS is a challenging condition, its management should be done in experienced clinics to decrease its mortality and morbidity rates.
Makale Dili: İngilizce