AMAÇ: Bu çalışmada, Samsun’da hastane acil servisleri ve 112 acil çalışanlarının son 12 ay içinde şiddete maruziyeti ve durumluk-sürekli kaygı düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlandı. GEREÇ-YÖNTEM: 1-30 Nisan 2004 tarihleri arasında, Samsun il merkezindeki beş acil yardım istasyonu ve dört hastane acillerinin tümünde, kesitsel tipte bir araştırma planlandı. Anket formunu katılımcıların tamamının (n=320) kendi kendilerine doldurmaları istendi. BULGULAR: Katılımcıların 280’i (%87,5) araştırmaya katıldı. Araştırmaya katılanların toplam 202’si (%72,1) herhangi bir formdaki şiddete maruz kaldığını bildirdi. Hastane acil servis çalışanlarının (%75,9), 112 acil çalışanlarına (%62,3) göre daha fazla şiddete maruz kaldığı bulundu (c2=5,08, p<0,05). Çok değişkenli analiz sonuçlarına göre yaş, cinsiyet ve tekrar şiddete maruz kalma kaygısının yüksek durumluk kaygı puanı ile, tekrar şiddete maruz kalma kaygısının yüksek sürekli kaygı puanı ile ilişkili olduğu saptandı. SONUÇ: Bu sonuçlar hastane acilleri ve 112 acillerinde, şiddetin yaygın olduğunu açıkca göstermektedir. İşyerindeki şiddetin azaltılması ve yok edilmesi için gerekli çalışmalar yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Acil çalışanları, durumluk-sürekli kaygı; şiddet; sözlü tavır; şiddet/istatistik ile sayısal veri.BACKGROUND: The aim of this study was to determine the frequency of exposure to some form of violence during the previous 12 months and the State-Trait Anxiety levels of emergency medical care (EMC) and emergency service (ES) workers in Samsun.
METHODS: A cross-sectional study was conducted in all EMC (5) units and ES (4) in Samsun, between April 1 and April 30, 2004. A self-administered questionnaire was sent to all of the workers (n=320). RESULTS: Of the workers, 280 (87.5%) completed the survey. A total of 202 (72.1%) participants reported that they had witnessed some form of violence. ES workers (75.9%) were more often exposed to violence than EMC workers (62.3%) (c2=5.08, p<0.05). The multivariate analysis demonstrated that age, gender and anxiety regarding repetition of exposure to violence were related with higher state anxiety point, while anxiety regarding repetition of exposure to violence was related with higher trait anxiety point. CONCLUSION: This evidence clearly indicates that violence in ES and EMC units is a common concern. The necessary framework for the reduction and elimination of violence in the workplace should be provided.