Amaç: İntraabdominal yapışıklıklar halen ciddi bir problemdir. Geçmişte septik batında adezyon formasyonunu önlemek için sadece rifamisin lavajı denenmistir. Bu çalışmanın amacı abdominal sepsis modelinde farklı antibiyotiklerin intraperitoneal uygulamasının etkinliğini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: 60 adet Wistar-albino sıçan rastgele olacak şekilde 6 eşit gruba ayrılmıştır. Tüm gruplara çekal ligasyon ve puncture modeli uygulanarak bakteriyel peritonit oluşturulmuştur. Grup 1 kontrol grubudur. Grup 2’ye izotonik salinle, grup 3’e imipenemle, grup 4’e seftriaksonla, grup 5’e sefazolinle ve grup 6’ya metronidazolle periton lavajı yapılmıştır. Cerrahiden 4 hafta sonra intraabdominal adezyonlar değerlendirilmiş, adezyonların gerginlik kuvveti ölçülmüş ve histopatolojik değerlendirme yapılmıştır.
Bulgular: İmipenem, seftriakson ve sefazolin ile adezyon formasyonu anlamlı derecede azalmış (p<0,001) ve fibrozis skorları anlamlı derecede düşük olarak bulunmuştur (p=0,013). En kötü adezyon metronidazol grubunda izlenmiştir. Adezyon kopma kuvveti grup 4 ve 5’te anlamlı olarak düşüktür (p<0,001). İnflamasyon dağılım skorları benzer olmasına rağmen (p=0,058) grade 3 inflamasyon skorları sadece kontrol, salin ve metronidazol grubunda gözlemlenmiştir.
Sonuç: Bu veriler ışığında septik karında sefalosporinle peritoneal lavajın adezyon formasyonunu önlenmede etkin olduğu ve sonuçların bir klinik çalışmada değerlendirilmesi gerektiği söylenebilir.
Background: Intraabdominal adhesions are still a major problem. Previously, only rifamycin lavage was tried to prevent adhesion formation in septic abdomen. The aim of our study was to test the effectiveness of intraperitoneal application of different antibiotics in an abdominal sepsis model.
Materials and methods: 60 Wistar-albino rats were randomly divided into 6 equal groups. Bacterial peritonitis was induced using caecal ligation and puncture model in all groups. Group 1 was control. Peritoneum was lavaged with isotonic saline in group 2, with imipenem in group 3, with ceftriaxone in group 4, with cefazolin in group 5 and with metronidazole in group 6. Four weeks after the surgery, intraabdominal adhesions were graded, tensile strength of the adhesions was measured and histopathological examinations were performed.
Results: Imipenem, ceftriaxone and cefazolin significantly reduced adhesion formation (p<0.001) with significantly low fibrosis scores (p=0.013). Worst adhesions were in metronidazole group. Breaking force of adhesions was significantly low in group 4 and 5 (p<0.001). Although, the distribution of inflammation scores were similar (p= 0.058), grade 3 inflammation scores were only seen in control, saline and metronidazole groups.
Conclusion: According to these data, cephalosporins seem effective to prevent adhesion formation in septic abdomens and need to be evaluated in a clinical trial.