AMAÇ: Bu çalışmada, elektrik yanıklarında kullandığımız negatif basınçlı yara tedavisinin (NBYT) klinik etkinliğini ve güvenilirliğini değerlendirmeyi amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma, hastanemizin yanık merkezinde ileriye yönelik olarak tutulan veri tabanı kullanılarak geriye dönük olarak yapıldı. Ağustos 2008 ile Aralık 2012 tarihleri arasında merkezimizde NBYT uygulanan elektrik yanıklı hastalar ardışık olarak çalışmaya dahil edildi. Çalışmamızdaki tedavi sonuçları, tedavi endikasyonları ve hedefleri dikkate alınarak başarılı veya başarısız olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmamızda toplam 39 hasta analiz edildi. Otuz altısı erkekti (%92.3). Ortalama yaş 34.9±9.8 (dağılım 17–63) idi. Çalışmamızdaki hastaların çoğunluğu (%92.3) yüksek voltaja maruz kalmıştı. Ortalama TBSA 19.3±9.8 (dağılım 4–44) idi, altı hastada (%15.4) TBSA %30’un üzerindeydi. Otuz bir hastada (%79.5) 3. derece yanık, sekiz hastada (% 20.5) 4. derece yanık vardı. Çalışmamızda, NBYT endikasyonları; 27 hastada (%69.2) granülasyonun standart pansumanlar ile elde edilemeyeceği kemik ve/veya tendon içeren erken greftleme ve flap uygulamaları için yeterli destek dokusu olmayan derin yaralanmalar, sekiz hastada (%20.5) greft fiksasyonu, dört hastada (%10.3) ise primer greft kaybını takiben sekonder grefti desteklemek şeklindeydi. Çalışmamızda NBYT’nin endikasyon ve tedavi hedeflerine göre genel başarı oranı %90.7 olarak tespit edildi.
TARTIŞMA: Sonuçlarımız, NBYT uygulamasının ciddi elektrik yanıklarında kullanılan geleneksel konvansiyonel tedavilere katkıda bulunabileceğini göstermektedir.
BACKGROUND: In this study, we aimed to evaluate the clinical efficacy and safety of negative-pressure wound therapy (NPWT) in the treatment of the patients with electrical burns.
METHODS: This study was retrospectively performed using a database placed prospectively in the burn center of our hospital. All consecutive patients with electrical burns treated using NPWT at our center between August 2008 and December 2012 were included. The treatment results in our study were grouped as successful or unsuccessful considering the treatment objectives in accordance with therapy indications.
RESULTS: In total, 39 patients were included in our study; of them, 36 (92.3%) were men. The average age was 34.9±9.8 years (range, 17–63 years). The majority of the patients in our study (92.3%) had been exposed to high voltage electricity. The mean total burned body surface area (TBSA) was 19.3±9.8 (range, 4–44). Six patients (15.4%) had TBSAs ≥30%, 31 (79.5%) had third degree burns, and 8 (20.5%) had fourth degree burns. In our study, indications of NPWT included bone and/or tendon exposed deep wounds that are not suitable for early grafting or flap applications owing to the lack of supporting tissue in 27 (69.2%) patients, graft fixation in 8 (20.5%) patients, and secondary grafting following graft loss in 4 (10.3%) patients. The general success rate of NPWT was 90.7% according to indications and treatment objectives in our study.
CONCLUSION: In the light of our results, NPWT may contribute to the present conventional treatments used in severe electrical burns.