Amaç: Bu çalýþmanýn amacý kýkýrdak glukozaminin kýrýk iyileþmesi üzerinde etkisi olup olmadýðýnýn araþtýrýlmasýdýr.
Yöntemler: 61 diþi þýçan tibiasýnda tek taraflý kýrýk oluþturuldu. Sýçanlara ya 230mg/kg glukozamin sülfat verildi ya da ilaç verilmedi. Kýrýklar birinci, ikinci ve dördüncü haftalarda incelendi. Yeni kemik oluþum miktarý ve osteoblast sayýsý histolojik olarak ölçüldü. Histomorfometrik analiz için kýrýk iyileþmesi semikantitatif olarak skorlandý. Radyografik olarak kemik köprü oluþumu deðerlendirildi.
Sonuçlar: Glukozamin verilen grupta yeni kemik oluþumu ve osteoblast sayýsý 1. haftada anlamlý derecede yüksekti. 1. ve 4. haftalarda kontrol grubuna göre, glukozamin verilen grupta çevre bað dokusu hücre sayýsý bakýmýndan zengin, daha vasküler ve yeni oluþan kemik trabekülleri daha fazla sayýdaydý. Fakat radyolojik olarak 4. haftada kontrol grubu, glukozamin verilen gruptan daha iyi skorlar aldý.
Tartýþma: Bu veriler günlük glukozamin verilmesinin sýçan tibiasýnda kýrýk iyileþmesinin erken fazýný, artmýþ yeni kemik oluþumu ve osteoblast sayýsý ile histolojik olarak hýzlandýrdýðý, fakat radyolojik olarak ayný etkinin görülmediðini göstermektedir.

Amaç: Sað alt kadran (SAK) aðrýsý olan hastalarýn gereksiz hastane yatýþlarý ve bnegatif apendektomiler tedavi giderlerini artýrýr. Bu çalýþmada, apandisit skorlama sistemlerinin tedavi maliyetine etkisini deðerlendirmeyi amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Bir yýl içinde SAK ile hastanemiz genel cerrahi kliniðine kabul edilen hastalarýn kayýtlarý incelendi. Alvarado ve Lintula skorlarý hesaplandý. Ameliyat kararý vermede skorlama önerileri kullanýlmýþ olsaydý tedavi giderlerini saptamak için bir benzetim çalýþmasý düzenlendi.
Bulgular: 114 hastanýn 64’üne (%56) apendektomi yapýldý. Negatif apendektomi oraný %17.2 idi. Alvarado ve Lintula skorlarýnýn “yatýþ” ve “tedavi” kararý vermedeki genel doðruluk oranlarý sýrasýyla %82.7 ve %91.9 idi (p=0.102). Hastalarýn tümü için toplam tedavi maliyeti 39,655 $ idi. Alvarado ve Lintula skorlarý kullanýlmýþ olsaydý toplam tedavi giderleri sýrasýyla 34,087 $ ve 25,772 $ (p=0.015 ve p=0.000); negatif apendektomi oranlarý %18.5 ve %3.6 olacaktý.
Sonuç: Alvarado ve Lintula skorlarýnýn hastaneye kabul ve apendektomi kararý için kullanýlmasý akut SAK aðrýsý için tedavi giderlerini düþürecektir.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý izole ekstremite travmalarýnda, acil servis doktorlarýnýn yorumlarýnýn resmi radyoloji raporlarýyla karþýlaþtýrýlmasýyla en zor yorumlama alanýný belirlemek ve acil doktorlarýnýn yorumlarýnýn doðruluðunu analiz etmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Radyolog raporlarý ve acil servis doktorlarýnýn yorumlarý izole ekstremite travmalý hastalarda retrospektif olarak 01.05.2011’den 31.05.2011 tarihine kadar karþýlaþtýrýldý. Toplam 608 vakada 181 kýrýk saptandý.
BULGULAR: Yanlýþ yorumlanan kýrýklarýn yerleri sýrasýyla ayak bileði ve ayak (%51.4), bilek ve el (%32.4), dirsek ve önkol (%5.4), omuz ve üst kol (%5.4), kalça ve uyluk (%2.7), diz ve bacak (%2.7) olarak belirlenmiþtir. Acil servis doktorlarýnýn ve radyologlarýn tanýsal doðruluklarý arasýnda anlamlý bir fark saptanmadý (kapa=0.856, p=0.001).
SONUÇ: En sýk atlanan kýrýk tiplerinin bilinmesi, bu konuda eðitimin yoðunlaþtýrýlmasýyla acil servislerde kaçýrýlan vakalarýn minimuma indirilmesini saðlayabilir.

Amaç: Bu çalýþmada gastrointestinal kanal perforasyonlu hastalarda batýn bilgisayarlý tomografinin perforasyon bulgularýný ve perforasyon yerini belirlemedeki rolünü araþtýrdýk.
Gereç ve Yöntem: Temmuz 2007 ve temmuz 2010 tarihleri arasýnda, gastrointestinal kanal perforasyonu olduðu cerrahi olarak kanýtlanmýþ 47 hastanýn ameliyat öncesi batýn BT görüntüleri retrospektif olarak yeniden deðerlendirildi. Her bir hasta için BT de serbest hava, kontrast madde kaçaðý, duvar kalýnlaþmasý, duvar devamsýzlýðý, apse, flegmon ve serbest sývý varlýðý araþtýrýldý. Belirlenen bu bulgular ýþýðýnda perforasyon yeri tahmin edildi ve cerrahi sonuçlar ile karþýlaþtýrýldý.
Bulgular: Batýn BT bulgularýna göre; gastroduodenal perforasyonu olan hastalarýn %85,7’sinde, ince barsak perforasyonu olanlarýn %85,7’sinde, kalýn barsak perforasyonu olanlarýn %69,2’sinde, rektum perforasyonu olanlarýn %100’ünde, apendiks perforasyonu olanlarýn %90,9’unda, tüm hastalarýn ise %82,9’unda perforasyon yeri doðru olarak belirlendi. Gastrointestinal kanal perforasyonunda BT’ de en sýk rastlanan bulgu % 89.4 oraný ile batýnda serbest sývý idi. Diðer bulgularýn rastlanma oranlarý ise sýrasýyla þöyleydi; serbest hava: %76.6, segmental duvar kalýnlaþmasý: %48.9, duvar devamsýzlýðý: %25.5, apse: %12.8, flegmon: %10.6. Oral kontrast kullanýlan 30 hastanýn 7 sinde (%23.3) ekstraluminal kontrast kaçaðý saptandý.
Sonuç: BT gastrointestinal kanal perforasyon bulgularýný ve perforasyon yerini belirlemede oldukça etkilidir.

Amaç: Ýnferior omuz çýkýðý, ayrýca luxatio erecta olarak adlandýrýp omuz çýkýðýnýn nadir görülen bir tipidir. Görülme sýklýðý tüm omuz çýkýk arasýndaki yaklaþýk 200 (% 0.5) de 1 'dir. Bu çalýþmanýn amacý, inferior omuz çýkýðýnýn klinik ve radyolojik olarak sunumu, tedavisi ve nihai sonucun 6 olgu ile gözden geçirilmesidir.
Hastalar: Dört erkek ve iki kadýn, toplam 6 hasta aþaðý omuz çýkýðý tanýsý ile 2007 ve 2010 yýllarý arasýnda tedavi edilmiþtir. Tedavi ettiðimiz bu hastalar nedeniyle, bizim amacýmýz kaynaklar paralelinde deneyimimizi paylaþmaktýr.
Bulgular: Hastalarýn omuz fonksiyonlarýný deðerlendirmek için Constant omuz skorlamasý kullanýlarak aðrý, pozisyon, günlük yaþam aktiviteleri, eklem hareket açýklýklarý ve güçü kaydedildi. Hastalarýn tamamýnda kapalý redüksiyon ve rehabilitasyon ile tedavi sonrasý 2 yýl içinde tam fonksiyonel iyileþme saðlanarak mükemmel yada iyi sonuç alýndý.
Sonuçlar: Doktorlar bu nadir durumun oluþumuna aþina olmalý ve doðru redüksiyon teknikleri dýþýnda yapýlan erken redüksiyonlar neticesinde oluþabilecek muhtemel komplikasyonlarý önlemeleri gerekir.

Amaç: Bu çalýþmada penetran abdominal hasar ile birlikte olan diafragma rüptürlerini inceledik.
Gereç ve yöntem: Bu çalýþmaya Ocak 1996- Aralýk 2010 tarihleri arasýnda Genel Cerrahi Kliniði’nde penetran abdominal travmalý 237 hastanýn kayýtlarý retrospektif olarak incelendi. Diafragmatik rüptüre sahip olmayan hastalar Grup 1 ve diafragmatik rüptüre sahip olan hastalar Grup 2 olarak ayrýldý.
Bulgular: 177 hastada diafragmatik hasar yoktu ve 60 hastada ise diafragmatik hasar vardý. Diafragmatik hasar hastalarýn 12’sinde saðda, 7’sinde bilateral ve 41’inde sol tarafta idi. 11 vakada toraksa herniasyon vardý ve en fazla kolon, mide, omentum, ince barsaklar ve dalak torakal kaviteye herniye idi. Postoperatif komplikasyon oranýmýz Grup 1’de %50 (n=89) ve Grup 2’de %47 (n=28) idi. Her iki grup arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark yoktu (p˃0.05). Hastanede kalýþ süresi Grup 2’de az miktar fazla olmasýna raðmen anlamlý bir fark yoktu (p˃0.05). Grup 1 ‘de 17 hasta (%9.6) ve Grup 2’de 4 hasta (%6.6) eksitus oldu. Mortalite hýzlarý iki grup arasýnda anlamlý deðil idi (p˃0.05).
Sonuç: Penetran abdominal travmalý hastalarda diafragmatik rüptür yaygýn deðildir. Penetran yaralanmalarda diafragma yaralanmasý olan hastalarla olmayan hastalar arasýnda fark bulunamamýþtýr.

Giriþ: Spinal kord yaralanmasý ömür boyu süren etkiye sahiptir. Hastalar ve toplum için aðýr sosyal ve ekonomik etkileri vardýr. Bu çalýþmanýn amacý þehir yaþamýnýn TSCI üzerinde yarattýðý epidemiyolojik farklýlýklarý tanýmlamaktýr.
Materyal Metot: Haydarpaþa Numune Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi acil servisine Ocak 2007-Aralýk 2011 arasýnda baþvuran 409 TSCI hastasý deðerlendirildi. Kategorik deðiþkenler için Fischer Exact testi; parametrik veriler için Independent Samples T testi kullanýldý.
Sonuçlar: En sýk yaralanma þekli yüksekten düþmelerdi. 85(%20.8)hasta basit düþme sonucu yaralanmýþtý. En sýk ikinci yaralanma þekli basit düþmelerdi. 196(%48) hasta lomber spinal yaralanma geçirmiþti. En sýk lomber spinal yaralanmalar gözlenmiþti. Torakal bölge en sýk ikinci yaralanan bölgeydi. Lomber spinal yaralanmalar yüksekten düþmelerde daha sýktý (p=0.00011). Basit düþmelerde torakal bölge yaralanmalarý daha sýktý (p=0.003). Otomobil kazalarýnda belirgin þekilde servikal (p=0.00001) ve lomber (p=0.004) yaralanmalar daha sýktý.
Karar: Servikal yaralanmalar otomobil kazalarýnda daha sýk olmaktadýr. Þehir merkezinde otomobil kazasýna baðlý TSCI oraný diðer çalýþmalara göre daha azdý. Servikal yaralanma oranýda otomobil kazasý iliþkili TSCI oranýnýn azalmasý ile azalmýþtýr.

Amaç: Konuyla ilgili ileri seviyedeki pratik bilgi birikimimize raðmen, el ve elbileðinin yabancý cisim penetrasyon yaralanmalarý, halen eksik tedaviler ve komplikasyonlarla gündeme gelebilmektedir. Konunun sosyal, etiolojik ve hukuki boyutu günlük yoðun pratik içinde atlanabilmektedir. Bu çalýþmada, konunun sosyal, klinik ve terapötik özelliklerini ele almak amaçlanmýþtýr.
Yöntem: Bir el cerrahisi kliniðince tedavisi yapýlmýþ 86 hastanýn retrospektif analizi yapýlmýþtýr.
Bulgular: Ortalama yaþý 32 olan popülasyonun %25,6’sý endüstriyel iþçilerden ( en kalabalýk mesleki grup) oluþmaktaydý. Baþvurularýn %26,7’si elektif idi. Yaralanma döneminde ek hastalýðý olanlar popülasyonun %15,1’ini, psikiyatrik tanýsý olanlar %5,8’ini oluþturuyordu. Ýþaret parmaðý en sýk yaralanan bölge (%33,7) idi. Operasyonlarýn %94,2’si lokal anestezi altýnda yapýlmýþtý. %30 hastada nöral, tendinöz ve/veya kemiksel hasar mevcuttu. Hastalarýn %30’u postoperatif el fizyoterapi programýna dahil edilmiþlerdi.
Sonuç: El ve elbileðinin yabancý cisim penetrasyon yaralanmalarý genel yönleri ve pratikte gözden kaçabilen özellikleri ile ele alýnmýþtýr.

Appendiks vemiformis duplikasyonu nadir bir konjenital anomalidir ve genellikle laparotomi esnasýnda tesadüfen saptanýr. Apendikslerin birinin diðerine ve çekuma göre lokalizasyonunu tanýmlamada ve ayný zamanda duplikasyonun boyutunu göstermede modifiye Cave ve Wallbridge sýnýflamasý kullanýlýr. Bizler, akut karýn aðrýsý nedeniyle laparotomi uygulanan 45 yaþýnda bir hastayý bildirdik. Operasyon bulgularý, apendiks duplikasyonu ile birlikte çift akut apandisit þeklinde idi. Tip B duplikasyon olmasý nedeniyle apendiksler ayrý ayrý alýndý. Apendektomi en sýk uygulanan abdominal cerrahi olmasý nedeniyle tüm cerrahlar bu nadir klinik antiteyi akýlda tutmalýdýrlar.

Baryum taþý, yoðunlaþmýþ baryum ile feçesten oluþur ve gastrointestinal sistem (GÝS) görüntüleme çalýþmalarýndan sonra nadiren görülür. Bu tür görüntüleme yöntemlerinde kullanýlan baryum apendiks lümenine girebilir ve lümeni daraltarak yada týkayarak nadiren akut apandisite sebep olabilir. Baryum yutularak ya da lavmanla yapýlan bu görüntüleme tetkiklerinde, baryum %80-90 apendiks lümenini doldurur ve apendiks görüntülenir, ve bu saðlýklý apendiks bulgusu olarak kabul edilir. Tetkik sonrasý %90-95 oranýnda baryum apendikste kalýr ve bu kalma süresi hastalarýn %10 unda 72 saatten uzundur. Baryumun apendikste kalýþý 2 aydan uzun sürerse komplike apendisitle sonuçlanabilir. Baryumlu çift kontrast kolon grafisinden 3 ay sonra, baryum taþýna baðlý akut apandisit tanýsý alan ve apendektomi yapýlan 46 yaþýnda erkek hasta sunulmaktadýr. Baryumlu görüntülemelerden sonra baryumun apendikste kalarak akut apandisite sebep olabileceði yönünden hastalar bilgilendirilmeli ki eðer karýn aðrýsý geliþirse, hýzlý bir þekilde uygun tedavi için bir saðlýk merkezine yönlendirilebilir ve erken müdahale ile akut apandisitin komplikasyonlarý önlenebilir.