AMAÇ: Travmatik ölümler Dünya Sağlık Örgütü’nün başlıca ölüm sebepleri listesinde en üst sıralarda yer almaktadır ve bu ölümlerde mortaliteyi en fazla etkileyen faktörlerden birisi travmanın şiddetidir. Travma hastalarında tıbbi girişimler sırasında kimi yaralanmalar atlanabilmekte ve bu durum tıbbi uygulama hatası iddialarının doğmasına neden olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, travma skorlama sistemlerinin sağlayacağı yararı ortaya çıkarak tıbbi uygulama hatası iddiası olan olguların değerlendirilmesine yeni bir bakış açısı getirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Olgulara Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’nda 2010–2013 yılları arasında görüşülerek karara bağlanmış dosyalar taranarak ulaşıldı. Tıbbi uygulama hatası olan hekimin tıbbi kayıtları, otopsi ya da son klinik değerlendirme bulguları göz önüne alınarak her birisi için ayrı ayrı yaralanma ağırlık soruları hesaplanarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: 2010–2013 yılları arasında 263 tıbbi uygulama hatası iddiası dosyası tartışılarak karara bağlanmıştır. Bunlardan 25’i hastanın ölümüyle sonuçlanmış olgulardır. Bu 25 olguda 34 hekim hakkında tıbbi uygulama hatası ile iddiası ortaya atışmıştır. Kurul 12 olguda 14 hekimin tıbbi uygulama hatası olduğu yönünde karar vermiştir. Hakkında iddia olan hekimin tuttuğu tıbbi kayıtlarda saptayabilmiş olduğu travma bulguları ile otopsi ya da son klinik değerlendirmede saptanan tüm bulgulara ait Yaralanma Ağırlık Skoru ve Yeni-Yaralanma Ağırlık Skoru hesaplanarak atlanmış ya da gözden kaçırılmış yaralanmaların ölüm üzerindeki etkisi ortaya konabilecektir.
TARTIŞMA: Tıbbi uygulama hatası iddiası bulunan olgularda travma skorlarının hesaplanması tüm dallardan tıbbi bilirkişilikle görevlendirilmiş uzmanlara ve ayrıca hakimlere, atlanmış ya da gözden kaçırılmış yaralanmaların etkilerinin ortaya çıkarılmasında ve hekimin sorumluluğunun yorumlanmasında ve olgunun uygulama hatası olmasaydı yaşayabilme ihtimalinin belirlenmesinde yardımcı olacaktır. Tek başına karar verdirici bir ölçüt olarak değil diğer tüm bulguları destekleyici bir araç olarak kullanılabilecektir.
BACKGROUND: Traumatic injury is near the top of World Health Organization list of leading causes of death, and one of the major factors affecting mortality is the severity of the trauma. During medical intervention for trauma patients, some injuries may be overlooked, and this misstep may be the basis of a malpractice claim. The objective of this study was to provide a new approach to evaluating medical malpractice cases by discussing the benefits of the use of trauma scores.
METHODS: Cases of alleged malpractice that were discussed and concluded between 2010 and 2013 were selected from the case archive of the General Committee of the Council of Forensic Medicine (GC of CFM). Injury severity scores were calculated from the medical records of accused physicians and from the autopsy or final clinical evaluation records and compared.
RESULTS: Between the years 2010 and 2013, 263 cases of alleged medical malpractice were discussed and concluded by the general committee. Of these, in 25 cases of patient death, the reason for admission to the hospital was traumatic injury. Various surgical specialties were involved. In these 25 cases, 34 physicians were accused of medical malpractice, and the General Committee classified the interventions of 14 physicians in 12 cases as “malpractice.” Missed injuries and unrecognized diagnoses can be established by comparing the Injury Severity Score and New Injury Severity Score values in the findings of accused physicians with the subsequent findings of last evaluation or autopsy.
CONCLUSION: In a medical malpractice case, calculating injury severity scores may assist an expert witness or judge to detect any unseen injuries and to determine the likely survival potential of the patient, but these values do not provide enough information to evaluate all of the evidence or draw conclusions about the entire case. All contributing factors to trauma severity should be considered along with the trauma score and other case factors.