Quick Search
Does simultaneous comminuted fracture of both radial ends represent a distinct fracture pattern?
Ahmed Majid Heydar, Mehmet Burak YalçınOrthopedics and Traumatology Clinic, Memorial Bahçelievler Hospital, İstanbul, TürkiyeBACKGROUND: Although isolated distal radius and radial head fractures are common injuries, simultaneous ipsilateral fractures are uncommon. They can range from simple undisplaced fractures at either end to severely comminuted ipsilateral proximal and distal radial fractures. Few cases have been reported with concomitant comminuted distal radius and radial head fractures, and no treatment guidelines are available. Decisions are often based on personal recommendations. The purpose of our study is to increase awareness of this injury pattern and to discuss the mechanism of injury, treatment approach, and functional outcome.
METHODS: Skeletally mature patients with comminuted simultaneous ipsilateral fractures of the distal and proximal radius from 2016 to 2021 were identified and studied retrospectively. Demographic information, mechanism of injury, treatment approach, and complication rate were analyzed. Radiographic assessment for inadequacy or loss of reduction and radiographic parameters of the distal radius, including radial inclination, radial length, and palmar inclination, was performed immediately postoperatively and at the final follow-up. Clinical outcomes were determined by calculating the Visual Analog Scale (VAS) score, measuring the range of motion in both joints, and using the Quick Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (QuickDASH) score at the final follow-up.
RESULTS: A total of 11 patients met the inclusion criteria. All had ipsilateral Mason III radial head fractures and type C (according to the Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen (AO) classification) intra-articular distal radius fracture. On-table radial head reconstruction and fixation with a proximal radius plate were used for radial head fractures, and osteosynthesis with an anatomic volar locking plate was used for distal radius fractures. The mean follow-up duration was 32 months (range 12-65 months). At the final follow-up, osseous union of both the radial head and distal radius was observed in all patients. The mean VAS score was 1.5 (range 0-7) at rest and 3.9 (range 0-9) with activities, while the mean QuickDASH score was 32 (range 12-65). No significant complications were recorded.
CONCLUSION: Simultaneous comminuted fractures of the ipsilateral distal radius and radial head represent a distinct injury pattern, most likely resulting from high-energy trauma, such as falling from a height onto an outstretched hand. Greater emphasis should be placed on clinical examination and radiological imaging of the elbow in cases of wrist injuries and vice versa. Treatment involving on-table reconstruction of the radial head and open reduction and internal fixation with a volar plate can lead to good radiological and functional outcomes.
Radiusun, her iki ucunun eş zamanlı parçalı kırılması farklı bir yaralanma paternini temsil ediyor mu?
Ahmed Majid Heydar, Mehmet Burak YalçınMemorial Bahçelievler Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, TürkiyeAMAÇ: İzole distal radius ve radius başı kırıkları çok sık görülen yaralanmalar olmakla birlikte, eş zamanlı ipsilateral kırıkları nadirdir. Her iki uçta basit yer değiştirmemiş kırıklardan, aynı tarafta ciddi parçalı proksimal ve distal radyal kırıklara kadar farklı formlarda meydana gelebilir. Parçalı distal radius ve radius başı kırıklarının eşlik ettiği az sayıda vaka rapor edilmiştir; herhangi bir tedavi kılavuzu mevcut değildir ve kararlar kişisel tavsiyelere dayanmaktadır. Çalışmamızın amacı, bu yaralanma şekline ilişkin farkındalığı artırmak, yaralanmanın mekanizmasını, tedavi yaklaşımını ve fonksiyonel sonuçlarını tartışmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2016-2021 yılları arasında distal ve proksimal radius kırıklarının eş zamanlı ipsilateral parçalı kırıkları olan iskelet matüritesini tamamlamış hastalar çalışmaya alındı ve retrospektif olarak incelendi. Demografik bilgiler, yaralanma mekanizması, tedavi yaklaşımı ve komplikasyon oranı analiz edildi. Redüksiyonun yetersizliği veya kaybına yönelik radyografik değerlendirme ve radyal eğim, radyal uzunluk ve palmar eğim dahil olmak üzere distal radiusun radyografik parametreleri ameliyattan hemen sonra ve son takipte yapıldı. Klinik sonuçlar her iki eklem hareket açıklığını ölçen VAS skoru hesaplanarak ve son takipte Quick DASH skoru kullanılarak belirlendi.
BULGULAR: Toplam 11 hasta dahil edilme kriterlerini karşıladı, hepsinde aynı tarafta Mason III radius başı kırığı ve tip C (AO sınıflamasına göre) eklem içi distal radius kırığı vardı. Radius başı kırığı için masa üstü radius başı rekonstrüksiyonu ve proksimal radius plak ile fiksasyonu, distal radius kırığı için ise anatomik volar kilitli plak ile osteosentez yapıldı. Ortalama takip süresi 32 (12-65) ay idi. Son takipte tüm hastalarda hem radius başı hem de distal radiusta osseöz kaynama gözlendi. Ortalama VAS istirahatte 1.5 (0-7), aktivitede 3.9 (0-9), Quick DASH skoru ortalaması ise 32 (12-65) idi. Önemli bir komplikasyon görülmedi.
SONUÇ: Aynı taraftaki distal radius ve radius başının eşzamanlı parçalı kırıkları, çoğunlukla açık el üzerine yüksekten düşme sonucu oluşan yüksek enerjili travmadan kaynaklanabilecek farklı bir yaralanma modelini temsil eder. El bileği yaralanmalarında dirseğin, dirsek travmalarında el bileğinin klinik muayenesine ve radyolojik görüntülemesine önem verilmelidir. Radius başının masa üzerinde rekonstrüksiyonu ve açık redüksiyon ve volar plakla internal fiksasyonu ile yapılan tedavi, uzun vadede iyi radyolojik ve fonksiyonel sonuçlara yol açabilir.
Manuscript Language: English