AMAÇ
Abdominal kompartman sendromu sonrasý geliþen akut böbrek yetersizliðinin renal venöz basýncýn artýþý ile iliþkili olduðu düþünülmektedir. Bu çalýþmada, deðiþik karýn içi basýnç deðerlerinde renal tübüler ve glomerüler hücrelerdeki histopatolojik deðiþiklikler ile plazma ve renal doku sitokin düzeylerindeki deðiþiklikler araþtýrýldý ve karþýlaþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM
On sekiz Spraque-Dawley cinsi sýçan rastgele üç gruba ayrýldý: Sham grubu, basýncýn 20 ve 30 mmHg düzeyinde 60 dakika tutulduðu grup 2 ve grup 3. Deneklerin, sol böbrekleri ve intrakardiyak kan örnekleri iþlem sonunda alýndý. Tümör nekroz faktör alfa (TNF-α) ve interlökin 6 (IL-6) düzeyleri hem renal dokuda hem de plazmada araþtýrýldý. Renal dokular, histopatolojik deðiþiklikler açýsýndan da deðerlendirildi.
BULGULAR
Sham grubu çalýþma gruplarý ile karþýlaþtýrýldýðýnda, renal doku ve plazma TNF-α, IL-6 düzeylerinin anlamlý olarak arttýðý saptandý (p<0,05). Renal doku deðiþiklikleri deðerlendirildiðinde, total histopatolojik skorlarýn arttýðý (p<0,05) tübüler deðiþikliklerin, glomerüler deðiþikliklerden daha belirgin olduðu saptandý.
SONUÇ
Sonuç olarak, karýn içi basýnç artýþý, doðrusal olarak renal tübüler histopatolojik deðiþiklikleri arttýrmaktadýr. Sitokinler abdominal kompartman sendromunda geliþen akut böbrek yetersizliðinde rol oynuyor olabilirler.

AMAÇ
Bu çalýþmanýn amacý, septik sýçanlarda karaciðer iþlev bozukluðu üzerine deksmedetomidin koruyucu etkisinin varlýðýný araþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM
Sýçanlar randomize olarak dört gruba ayrýldý. Kontrol grubu (grup I, n=10), herhangi bir tedavi almadý. Deksmedetomidin grubuna (grup II, n=10) ve sepsis/deksmedetomidin grubuna (grup IV, n=10) 5 µg•kg-1•s-1 deksmedetomidin infüzyonu yapýldý. Sepsis, sepsis grubu (grup III, n=10) ve sepsis/deksmedetomidin grubuna kuyruk veninden E. Coli verilerek oluþturuldu. Tüm sýçanlara sepsisin 8. saatinde sakrifiye edildikten sonra orta hat laparotomisi uygulandý. Sýçanlarýn karaciðerleri histopatolojik inceleme için eksize edildi ve doku deðiþikliklerinin varlýðý açýsýndan incelendi.
BULGULAR
Sepsis grubundaki deðiþiklikler merkezi venöz konjesyon, hepatik sinüzoitlerde konjesyon ve dilatasyon ve portal alanda enflamasyondu. Bu parametreler sepsis/deksmedetomidin grubunda daha az olarak gözlendi. Sepsis ve sepsis/deksmedetomidin grubunda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk bulundu (p<0,001).
SONUÇ
Deksmedetomidin sýçanlarda deneysel olarak geliþtirilmiþ sepsiste karaciðer organ iþlev bozukluðunu engellemektedir. Biz deksmedetomidin sedasyonunun sepsise baðlý karaciðer iþlev bozukluðunda ve diðer hastalýklarýn lokal veya sistemik enflamasyonunda yararlý etkisi olabileceði görüþündeyiz.

AMAÇ
Saðlýklý bireylerde ve künt travma hastalarýnda akut kan kaybýnýn tahmininde inferior vena kava (ÝVC) çapýnýn deðeri saptandý, hemorajik þokun diðer parametreleri ile karþýlaþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM
Elli gönüllü ve 28 ardýþýk hemorajik þok hastasý çalýþmaya alýndý. Hayati bulgular, kan laktatý ve serum bikarbonatý ölçüldü, þok indeksi ve baz fazlasý hesaplandý. ÝVC’nin Antero-posterior (AP) ve mediyolateral (ML) çaplarý sað subkostal bölgede inspirasyon ve ekspirasyon sýrasýnda ölçüldü. Hemerajik þok hastalarýndaki ÝVC çaplarý ve diðer hemorajik þok parametreleri kontrol grubununkilerle karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR
Kabulde çalýþma grubu ile kontrol grubunun inspirasyon ve ekspirasyon sýrasýndaki ortalama AP, ML ve ÝVC çaplarý arasýnda anlamlý iliþki saptandý (p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000). Serum laktat seviyeleri bütün ÝVC çaplarý ile özellikle exspirasyon sýrasýndaki ÝVC ML çapý ile anlamlý korele idi (r=55).
SONUÇ
Hemorajik þok hastalarýnda transabdominal ultrasonografiyle ölçülen ÝVC çapý; þok indeksi ve akut kan kaybýnýn tahmininde yaygýn olarak kullanýlan kan basýncý, dakikadaki nabýz sayýsý, serum laktat seviyesi ve baz açýðý gibi diðer non-invaziv prediktörlerinden daha doðru bir prediktördür.

AMAÇ
Travmatik ciddi beyin yaralanmasý tedavisinde erken yapýlan dekompresif kranyektominin sonuçlarýný ve etkinliðini deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM
Travmatik ciddi beyin yaralanmasý olan 33 olguda, erken yapýlan tek taraflý dekompresif kranyektominin klinik ve radyolojik sonuçlarýný araþtýrmak için prospektif bir çalýþma yapýldý. Ortalama kranyektomi alaný, dekomprese edilmiþ beynin potansiyel geniþleme hacmi ve kranyektominin alt sýnýrý ile temporal kraniyal taban arasýndaki mesafe bilgisayarlý tomografilerden hesaplandý. Klinik sonuçlar modifiye Rankin skalasý (mRS) ile deðerlendirildi.
BULGULAR
Travma ile cerrahi giriþim arasýndaki zaman 3,1±1,9 saatti. Kranyektomi alaný ile hesaplanan hacim arasýnda doðrudan orantýlý korelasyon vardý (p<0,0001). Ayrýca, kranyektomi sonrasý mezensefalik sisternalarýn durumu ile kranyektominin kraniyal tabana olan uzaklýðý arasýnda da anlamlý korelasyon vardý (p<0,01). Bir yýllýk klinik sonuçlarýn deðerlendirmesi olgularýn %48,5’inde olumlu sonuç saðladý (mRS 0-3).
SONUÇ
Gerçek anlamda erken dekompresyon uygulanmasýna raðmen, olgularýmýzda yüksek oranda morbidite ve mortalite görülmesi altta yatan yaralanmanýn ciddiyetini yansýtmaktadýr.

AMAÇ
Çalýþmanýn amacý, idrar tripsinojen-2 dipstik testinin acil serviste akut pankreatit ayýrýcý tanýsýndaki yeri ve önemini araþtýrmak ve sonuçlarý konvasiyonel yöntemlerle karþýlaþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalýþma üst abdominal aðrýyla acil servise baþvuran hastalarda prospektif olarak yapýldý. Çalýþmaya alýnan toplam 87 hastanýn 32’si akut pankreatit tanýsý alan hastalardan oluþmaktaydý. Tüm hastalarda amilaz, lipaz, C-reaktif protein (CRP) ve Actim pancreatit dipstick kullanýlarak, idrar tripsinojen-2 bakýldý. Ýstatistiksel analiz SPSS 11.5 paket programý kullanýlarak yapýldý.
BULGULAR
Akut pankreatit tanýsý alan 32 hastanýn 21’inde (%65,6) idrar tripsinojen-2 pozitif bulundu. Testin pankreatit açýsýndan duyarlýlýðý yaklaþýk %64, özgüllüðü %85, pozitif prediktif deðeri %72, negatif prediktif deðeri %81 olarak belirlendi. Bu deðerler kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0,01).
SONUÇ
Ýdrar tripsinojen-2 testinin duyarlýlýðý ve özgüllüðü amilaz ve lipaza kýyasla düþük olsa da, acil servislerde 5 dakika gibi kýsa bir sürede sonuç vermesi, ucuz olmasý, kullaným kolaylýðýna sahip olmasý ve negatif belirleyicilik deðerinin yüksek olmasý nedeniyle akut pankreatit tanýsýnýn dýþlanmasýnda önemli bir taný aracý olacaðýný düþünmekteyiz.

AMAÇ
Travma ve acil cerrahi yoðun bakým hastalarýnda venöz tromboembolide (VTE) düþük molekül aðýrlýklý heparin (DMAH) ile elastik çorap ve aralýklý pnömatik kompresyon (EÇ+APK) profilaksi yöntemlerinin VTE riski açýsýndan etkinliði ve güvenirliliði araþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM
Haziran 2005 ile Haziran 2007 tarihleri arasýnda 7 günden uzun süre mekanik ventilatöre baðýmlý olarak yoðun bakýmda yatan 259 hasta prospektif olarak yatýþlarýnýn 3. ve 7. gününde alt ekstremite venöz Doppler ultrasonografi ile deðerlendirildi. Hastalarýn 152’sinde (%59) DMAH, 94 hastada (%36) EÇ ve APK kullanýldý.

BULGULAR
DMAH grubunda üç hastada (%2) derin ven trombozu (DVT) saptanýrken, EÇ ve APK grubunda bir hastada (%1) DVT saptandý. Kanama 15 hastada (%11) görüldü. VTE sýklýðý %1,5 (4/259) olarak saptandý. PE geliþen dört hastadan ikisinde ölümcül pulmoner emboli geliþti (%0,7).
SONUÇ
Ýstanbul Týp Fakültesi Acil Cerrahi biriminde, yüksek mortalite ve morbiditenin olduðu yoðun bakým hastalarýnda uygulanan VTE profilaksi protokolünü yeterli ve güvenli olduðuna inanýyoruz.

AMAÇ
Militanlýðýn patlak vermesinden itibaren mermi ile gerçekleþen vasküler yaralanmalar, Kaþmir vadisinde epidemik bir orana ulaþmýþtýr. Bu çalýþma, mermi ile gerçekleþen vasküler yaralanmalarýn tipi, mekanizmasý, baþvuru þekli ve tedavisini analiz etmek için yapýlmýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM
Bu retrospektif çalýþmada, Ocak 1990 ile Ekim 2008 tarihleri arasýnda mermi ile gerçekleþen vasküler yaralanmasý olan hasta kayýtlarý incelendi. Mermi ile gerçekleþen vasküler yaralanmasý bulunan 580 hasta üzerinde çalýþýldý, bu tip yaralanmasý olmayanlar çalýþma dýþýnda tutuldu.
BULGULAR
Hastalarýn çoðu, safen ven interpozisyon grefti veya uç uca anastomoz yöntemi ile tedavi edilmiþtir. En yaygýn olarak karþýlaþýlan komplikasyonlar, enfeksiyon (%22,7) ile greft týkanýklýðý (%3,79) olmuþtur. Ampütasyon oraný %3,3 olmuþtur. Ampütasyon oraný, >6 saatlik bir gecikme ve eþlik eden kýrýklarla baþvuran hastalarda daha yüksek olmuþtur.
SONUÇ
Mermi ile gerçekleþen vasküler yaralanma, acil resüsitasyon ve revaskülarizasyon gerektirir. Ameliyat öncesi anjiyografi nadiren gerekir. Tanýya yardýmcý olmak üzere bazen Doppler incelemesi gerekli olabilir.

AMAÇ
Bu yazýda, düþük voltajlý elektrik akýmýnýn (elektrik çarpmasý) yol açtýðý ölümcül yaralanmalar, elektrik akýmý nedeniyle görülen en sýk yaralanmalarýn özellikleri deðerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalýþmada, 351 tanesi elektrik çarpmasý olan 945 olgu, 41 yýllýk bir periyod (1965-2006) boyunca belirlendi. Tanýmlayýcý istatistiksel analizler SPSS 11.0 programý kullanýlarak yapýldý.
BULGULAR
Elektrik çarpmasý, çalýþmaya alýnan elektrikle oluþan bütün hasarlarýn %37,14’ünün nedeniydi. Kurbanlarýn ortalama yaþý 35,25 idi (erkek ortalama yaþ 36,19; kadýn ortalama yaþ 32,55). Cinsiyete göre daðýlýmda erkek cinsiyeti (%74,07) belirgin þekilde daha sýktý. Elektrik çarpmasýna yol açmýþ bulunan koþullar arasýnda, ev kazalarý (%78,06) iþ kazalarýndan (%13,39) daha çok görülmekteydi. Ýntiharlar anlamlý þekilde nadirdir (%7,41). Tüm elektrik çarpmasý vakalarýnýn %66,10’u yaz döneminde, Haziran’dan Eylül’e kadar oluþmuþtur.
SONUÇ
Ev kazalarý, erkek/kadýn oranýnýn anlamlý bir farklýlýk göstermediði bir grupta daha hakim gözükmektedir. Olgularýn çoðunluðu yaz döneminde (Haziran - Eylül) ortaya çýkmaktadýr. Bu araþtýrmadan elde edilen bulgular, cinsiyeti, yaþý ve yýlýn sezonu göz önüne alarak elektrik çarpmasýný önlemeye yönelik farklý bir strateji oluþturulmasýna hizmet edebilir.

AMAÇ
Kompleks bölgesel aðrý sendromunun (KBAS), benzer tetikleyici etkenlere maruz kaldýðý halde bazý hastalarda geliþtiði, bazýlarýnda ise neden geliþmediði konusu açýk deðildir. Bu çalýþmada, üst ekstremitede travmatik yaralanma geçiren kiþilerde KBAS risk faktörleri araþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalýþmaya ünilateral el veya önkoldan mekanik yaralanma geçiren 165 hasta dahil edildi. Yaþ, boy, vücut kitle indeksi, yaralanan doku tipi, yaralanan el/önkol olasý risk faktörleri olarak incelendi.
BULGULAR
Seksen dört olguya KBAS tanýsý kondu. Kadýn/erkek oraný KBAS’li hastalarda daha yüksek idi. KBAS’li olgularýn yaþ ortalamasý daha yüksek idi. Yaralanan el/önkol KBAS’li olgularýn %64,2’sinde, KBAS olmayan olgularýn %62,9’unda dominant taraf idi. KBAS sýklýðý duyu sinir yaralanmasý geçirenlerde ve motor sinir yaralanmasý geçirenlerde geçirmeyenlere göre daha yüksek idi. Lojistik regresyon analizi KBAS riskinin motor sinir yaralanmasý geçirenlerde ve kadýnlarda yüksek olduðunu gösterdi.
SONUÇ
Bu çalýþma, motor sinir yaralanmasýnýn ve kadýn olmanýn KBAS için risk faktörü olduðunu göstermektedir. KBAS riskini azaltmak için koruyucu önlemlerin bu hastalarda odaklanmasý yararlý olabilir.

AMAÇ
Travmatik beyin hasarýnýn (TBH) yoðun bakýmý, yüksek maliyet, mortalite ve morbiditeye dayalýdýr, ancak bu konuda yayýnlanmýþ çalýþma sayýsý oldukça azdýr. Bu çalýþmanýn amacý, yoðun bakým ünitesine (YBÜ) kabul edilen TBH’li hastalarýn maliyetlerini ve saðkalým sonuçlarýný incelemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM
2002-2006 yýllarý arasýnda Trakya Üniversitesi Hastanesi YBÜ kayýtlarý geriye dönük olarak incelendi. TBH’li hastalar saptanarak yoðun bakým maliyetleri ve saðkalým sonuçlarý deðerlendirildi.
BULGULAR
Çalýþma grubu 126 hastadan oluþmaktadýr ve bu hastalarýn %27,8’ine cerrahi giriþim uygulanmýþtýr. Erkek cinsiyet (%80,2) daha sýktýr, YBÜ’de kalýþ süresi ortalama 9,8±8,7 gündür ve motorlu taþýt yaralanmalarý (%59,5) YBÜ’ye kabuldeki en önemli nedendir. Mortalite oraný %50 ve Glaskow Koma Skoru (GKS) ortalamasý 6,1±1,9 olarak bulunmuþtur. Ortalama yoðun bakým kalýþ maliyeti 4846±5084 $’dýr. Kurtarýlan her bir yaþam maliyeti ve kazanýlan her bir yaþam yýlý maliyeti sýrasýyla 9533 $ ve 313,6 $ olarak hesaplandý. Yaralanma tipleri arasýnda saðkalým oranlarý istatistiksel anlamlý farklý bulundu (p=0,010). GKS’nin olgularýn saðkalým sonuçlarýný kestirmede prognostik bir faktör olduðu saptandý (Hazard Oraný: 0,643; %95 GA: 0,529-0.781; p<0,001).
SONUÇ
TBH’nin yoðun bakým maliyetleri oldukça yüksek bulunmuþtur, ayrýca yüksek düzeyde mortalite oranýna da sahiptir.

AMAÇ
Bu çalýþmada, pediyatrik künt batýn travmalý hastalarda organ hasarýnýn bir göstergesi olarak ultrasonografiyle saptanan pelvik sývý varlýðýnýn önemi deðerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM
Ocak 2008 ve Aralýk 2008 tarihleri arasýnda Dicle Üniversitesi Týp Fakültesi Hastanesi Acil Servisine künt karýn travmasý ile baþvuran ardýþýk 85 pediyatrik hastanýn kayýtlarý geriye doðru deðerlendirildi. Hasta yaþý, cinsiyeti, yaralanma mekanizmasý, izole yaralanmalar, cerrahi giriþimler, hastaneye yatýþ ve mortalite mayi yerleþimine göre deðerlendirildi.
BULGULAR
Künt karýn travmasý olan toplam 85 pediyatrik hasta (63 erkek, 22 kýz; ortalama yaþ 7,88±3,403 yýl) bu çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn %40’ýnda intraperitoneal sývý, %60’ýnda pelvik sývý vardý. Hastalarýn çoðu (%35,3) yüksekten düþme nedeni ile baþvurmuþlardý. Yaralanma mekanizmasý ile sývý varlýðý ve sývý yerleþimi arasýndaki fark istatistiksel olarak anlamlý deðil idi (p>0,05). Yirmi dokuz hastada solid organ yaralanmasý vardý. Ýntraperitoneal sývýyi en çok arttýran dalak yaralanmasý idi (p<0,001). Hastalarýn %15,3’üne laparotomi yapýldý (bunlarýn tümünde intraperitoneal sývý vardý) %44,7 hasta kan transfüzyonuna ihtiyaç duydu. Ýntraperitonal sývý varlýðý laparotomi olasýlýðýný ve kan transfüzyon ihtiyacýný istatistiksel olarak artýrmýþtý (p<0,001). Mortalite oraný %4,8 idi.
SONUÇ
Ultrasonografi incelemesinde pelvik sývý varlýðýnda solid organ yaralanma olasýlýðý daha düþük iken, pelvis dýþý intraperitoneal sývý varlýðýnda solid organ yaralanma olasýlýðý daha yüksektir.

AMAÇ
Gebelikle iliþkili akut biliyer pankreatit (ABP) nadir bir hastalýktýr, taný ve tedavi anlamýnda da zorlu bir klinik tablodur. Bu yazýda, gebelikle iliþkili ABP nedeniyle takip ve tedavisi yapýlan hastalarýn verileri sunuldu.
GEREÇ VE YÖNTEM
Ocak 2005 ile Ocak 2010 tarihleri arasýnda genel cerrahi kliniðinde gebelikle iliþkili ABP tanýsý ile takip ve tedavisi yapýlan 27 hastanýn týbbi kayýtlarý gözden geçirildi.
BULGULAR
Toplam 27 hastadan 25’inin (%93) puerperal dönemde ve ikisinin (%7) gebelik döneminde olduðu saptandý. On yedi hasta (%63) konservatif tedavi yapýlarak ve sekiz hafta sonra kolesistektomi iþlemi uygulanmak üzere taburcu edilirken, 10 hastaya (%37) ilk baþvurularý sýrasýnda taburcu edilmeden önce kolesistektomi uygulanmýþtýr. Ölüm oraný %3 (n=1) olarak saptanmýþtýr.
SONUÇ
Gebelikle iliþkili ABP genellikle hafif ile orta derecede bir klinik seyir ve yüz güldürücü sonuçlara sahip, konservatif tedavinin baþarý ile uygulanabileceði bir hastalýktýr. Gebelikten baðýmsýz ABP’lerde genel olarak kabul edildiði gibi, gebelikle iliþkili ABP’lerde de, ilk trimestrda olan gebe hastalar hariç tutulmak üzere, ilk baþvuruda taburculuk iþlemi öncesi kolesistektomi uygulanmasý düþünülmelidir.

AMAÇ
Spontan ince baðýrsak hematomu nadir görülen ve ciddi komplikasyonlara neden olabilen bir klinik durumdur. Bu çalýþmanýn amacý, spontan intramural ince baðýrsak hematomu saptanan olgularda taný, tedavi ve takipteki tecrübelerimizi sunmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM
Ýnce baðýrsak spontan intramural hematom tanýsý konulan hastalarýn verileri retrospektif olarak incelendi. Altý hasta çalýþmaya dahil edildi.
BULGULAR
Ýntramural kanamaya neden olarak dört hastada (%83) antikoagülasyon tedavisi ve bir hastada faktör VIII eksikliði belirlendi. Akut karýn aðrýsý, bulantý ve kusma en sýk baþvuru þikayetleri idi. Altý hastanýn beþinde taný karýn bilgisayarlý tomografisi ile kondu. Dört hasta konservatif olarak takip edildi ve iki hastada akut karýna baðlý cerrahi giriþime gerek duyuldu. Tüm hastalar sorunsuz taburcu edildi.
SONUÇ
Fiziksel inceleme ve radyolojik tetkikler hastalarýn özgeçmiþleri ile beraber deðerlendirildiðinde taný için yeterlidir. Konservatif tedavi hastalarýn çoðunda hematomun gerilemesini saðlar. Cerrahi tedavi komplike olgularda uygulanmalýdýr.

AMAÇ
Çalýþmanýn amacý, acil servis yanýk ünitesinde tedavi edilen çocuklarýn sosyo-demografik özelliklerini ortaya koyarak, bu olgularda gerekli hekim yaklaþýmýný tartýþmak ve yaþamsal tehlike kriterleri taþýyan ve taþýmayan hastalarýn prognozlarýný karþýlaþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalýþma 14.10.2004 - 31.12.2006 tarihleri arasýnda, tanýmlayýcý epidemiyolojik yöntemle, acil cerrahi servisi yanýk ünitesine gelen 0-18 yaþ grubundaki olgularda (n=136) gerçekleþtirilmiþtir. Hazýrlanan yarý yapýlandýrýlmýþ bir görüþme formu ile yanýklý hastalara iliþkin bilgiler toplanmýþtýr. Veriler istatistiksel olarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR
Olgularýn %66,2’si (n=90) erkek, %33,8’i (n=46) kadýndýr. Yaþ ortalamasý 3,9±4,1 yýl, ortalama yanýk yüzdesi 22,47±17,37 olarak hesaplanmýþtýr. Yanýk nedenleri arasýnda ilk sýrayý %77,2 oranla (n=105) suda haþlanmalar almaktadýr. Yanýk yüzdesi %20’nin altýnda olan olgularda %6,3 (n=6) oranýnda, %20’nin üzerinde olan olgularda %61 (n=25) oranýnda ölüm görülmüþtür (p=0,0001). I. derece yanýklý olgularýn %21’inde (n=25) ölüm gerçekleþirken, II.-III. derece yanýk olgularýnýn %35,3’ünde (n=6) ölüm meydana gelmiþtir (p=0,189). Yaþamsal tehlike taþýyan olgularda ölüm oranlarý, yaþamsal tehlike taþýmayan olgularda karþýlaþýlan ölüm oranlarýndan istatistiksel olarak anlamlýlýk gösterecek biçimde yüksek bulunmuþtur (p=0,033).
SONUÇ
Çocuklarda yanýk yüzdesinin geniþliði prognoz için çok belirleyicidir. Tüm yanýk olgularýnýn ihmal/istismar gibi deðerlendirilerek çocuklarýn güvence altýna alýnmasý önemli bir koruyucu hekimlik uygulamasý olacaktýr.

Nekrotizan fasiit ile tüberküloz birlikteliði son derece nadirdir. Tüberkülozun ilk klinik görüntüsünün histopatolojik yöntemle kanýtlanmýþ þekilde nekrotizan fasiit olduðu iki olgu sunuyoruz. Her iki olguda yinelenen cerrahi debridmanlar yapýldý. Bir olguda, ameliyattan bir yýl sonra bir sinüs akýntýsý kültüründe aside dirençli basil üredi. Diðer hastada, ameliyattan iki ay sonra pulmoner tüberküloz tanýsý kondu. Nükseden veya cerrahiye beklenmedik þekilde yavaþ yanýt gösteren nekrotizan fasiitli hastalarda tüberküloz tanýsýndan kuþkulanýlmalýdýr.

Yetmiþ yedi yaþýndaki erkek hasta hastaneye sol alt ekstremitede giderek kötüleþen akut iskemi bulgularýyla baþvurdu. Hastanýn hikayesinden, ortopedi kliniðinde koksartroz tanýsýyla total eklem protezi uygulandýðý ve altý ay sonra protezinin revize edildiði öðrenildi. Fiziksel incelemede sol alt ekstremite distal nabýzlarýnýn femoral arter düzeyinden itibaren alýnamadýðý saptandý. Sol kalça hareketleri aðrýlý ve dýþ rotasyon duruþu sýnýrlý idi. Doppler ultrasonografide sol ortak femoral arterde akut týkanýklýk olduðu saptandý ve hastaya saðdan sola femoro-femoral politetrafloroetilen greft ile baypas uygulandý. Baþarýlý cerrahi ve sorunsuz ameliyat sonrasý palpabl femoral ve popliteal atýmlý hastaya düþük molekül aðýrlýklý heparin verildi; hasta ortopedi kliniðine tedavisinin devamý için sevk edildi. Literatürde total kalça protezinin yer deðiþtirmesine baðlý vasküler oklüzyonlar ile ilgili bildirilmiþ olgu sunumlarýnýn nadir olmasý nedeniyle bu ilginç olguyu ve uyguladýðýmýz cerrahi giriþimimizin sonuçlarýný paylaþmak istedik.

Hava yastýklarý araç kazalarý nedeniyle oluþabilecek yaralanma ve ölüm risklerini azaltmakla birlikte açýlmasýna baðlý yaralanmalara neden olabilmektedir. Bu olgu sunumunda, bu þekilde oluþan bir göðüs kemiði kýrýðý, ultrasonografik tanýsý ve yaralanma mekanizmasý incelenerek sunuldu.

Bu olgu, interkostal göðüs tübünden çýkan askaris solucaný gibi çok seyrek bir duruma sahip olmasý nedeniyle sunulmaktadýr. Beþ yaþýndaki bir çocukta bulunan bir karaciðer apsesi sað plevral boþluðuna rüptüre olmuþtur. Sað plevral efüzyon için interkostal bir göðüs tüpü yerleþtirilmiþtir. Ameliyat sonrasý beþinci günde, göðüs tüpünden gelen 7 cm uzunluðunda bir solucan fark edilmiþtir. Ascaris lumbricoides, solucanlarýn hareketliliði nedeniyle ciddi komplikasyonlara yol açabilmektedir. Ýntestinal obstrüksiyon, volvulus, gangren, pankreatit, biliyer obstrüksiyon, kolanjiyohepatit ve karaciðer apsesi gibi komplikasyonlarýn oluþtuðu bildirilmekle birlikte intraplevral askariyazis son derece nadir bir durumdur. Bu sunum, yazý intraplevral askariyazisin bir klinik tablosu sunmakta ve bu komplikasyonun farkýnda olmanýn önemini vurgulamaktadýr.

Muayene edilen hastalarda bulunan lezyonlarýn doðru tanýmlanmasý, adli týp uygulamalarý kadar hekimlik mesleðinde de son derece önemlidir. Ancak, pratisyen ve klinisyen hekimler çoðu zaman kendilerine baþvuran hastalardaki lezyon ve bulgularý tanýmlama ve bunlarý kayýt altýna alma konusunda gereken önemi göstermemekte, lezyonlarý eksik ya da hatalý olarak tanýmlamakta, bu da özellikle adli olgu niteliði taþýyan travmatik olaylarýn yorumlanmasýnda ve yargýlanma aþamasýnda doðru kararlarýn oluþmasýna engel teþkil etmektedir.
Bu yazýda, trafik kazasý sonucu müracaat ettiði hastanede yapýlan ilk muayene sýrasýnda göðüs üzerinde saptanan lezyon “ray þeklinde ekimoz” olarak tanýmlanmýþ, dolayýsýyla adli makamlar tarafýndan “þiddet veya istismara maruz kalmýþ olabileceði” düþüncesi ile þüpheli olarak deðerlendirilmiþ ve çözümlenmesi amacýyla anabilim dalýmýza gönderilmiþ dokuz yaþýnda bir erkek çocuk olgusu, adli týbbi çözümleme yönünden irdelenmiþtir.
Hasta ile ilk karþýlaþan hekimlerin adli olgularýn deðerlendirmesinde yeterince dikkat, özen veya önem göstermemeleri ya da gerekli bilgi donanýmýna sahip olmamalarý sonucunda neden olabilecekleri adli yorum ve yargý hatalarýna bir örnek teþkil eden olgu, konunun önemi nedeniyle ilginç bulunarak sunulmuþtur.

.