AMAÇ: Günümüzde, taný yöntemlerindeki, cerrahi tekniklerdeki, antibiyoterapi ve yoðun bakým ünitelerindeki ilerlemeler, þiddetli sekonder peritonitin mortalitesini azaltmasýna raðmen, mortalite hala kabul edilemeyecek kadar yüksektir. Peritonit kaynaðýný ortadan kaldýrmak için cerrahýn kapatma, dýþa alma ve rezeksiyon gibi çeþitli seçenekleri vardýr. Bu yöntemlerin hangisinin uygulanacaðý cerrahýn tercihine ve hastanýn durumuna baðlýdýr. Bu çalýþmanýn amacý peritoneal temizleme yöntemleri arasýnda yer alan kuru temizleme (izotonikle ýslatýlýp sýkýlmýþ gazlý bezler=kuru temizlik) ile izotonikle peritoneal lavaj yöntemini karþýlaþtýrýlarak bakteriyel translokasyon oranlarýný belirlemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Sham, kontrol, kuru temizlik ve izotonikle temizlik grubu olarak toplam 64 sýçan üzerinde çalýþma yapýldý. Sham grubunda sadece laparotomi, kontrol grubuna çekal baðlama ve delme iþlemi uygulandý. Diðer iki gruba baðlama ve delme iþlemi sonrasý birinde kuru temizlik diðerinde izotonikle temizleme iþlemi yapýldý. Sakrifiksayon sonrasý karaciðer, dalak ve mezodan elde edilen örnekler aerobik ve anaerobik ortamlarda kültüre alýndý.
BULGULAR: Karaciðer, dalak ve mezo örneklerinin kültür sonuçlarýnda aerob bakteri ölçümlerinde kuru temizlikle izotonik grubu arasýndaki deðerlendirmede anlamlý fark bulunmasýna raðmen anaerob bakterilerde ise anlamlý fark saptanmadý.
TARTIÞMA: Yaptýðýmýz çalýþmaya göre karýniçi enfeksiyonlarýn tedavisinde, karýn temizliði açýsýndan ýslatýlýp sýkýlmýþ gazlý bezle yapýlan temizlik serum fizyolojikle yapýlan temizliðe göre aerobik bakteriler açýsýndan daha efektif olduðu söylenebilir. Anaerob bakteriler açýsýndan her iki yöntem arasýnda fark görülememektedir.

AMAÇ: Travma yoðun immünolojik iþlev bozukluðuyla iliþkilidir. Bu durum hastalarý enfeksiyonlara ve olumsuz sonuçlara yatkýnlaþtýrýr. Beta-glukan antimikrobiyal immün yanýtýn baþlamasýyla iliþkilendirilmiþtir. Bu çalýþma kritik çoklu travma hastalarýnda β-glukan içeren enteral diyetin serum IL-12 ve yüksek derecede duyarlý C-reaktif protein (hs-CRP) düzeyleri, enfeksiyon oluþumu ve klinik sonuçlar üzerine etkilerini deðerlendirme amaçlanmýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: En az 10 gün enteral beslenmesi gereken 40 çoklu travma hastasý giriþim grubu (n=20) veya plasebo grubuna (n=20) randomize edildi. Giriþim grubuna 3 g β-glukan içeren yüksek proteinli enteral diyet, kontrol grubuna ise benzer bir diyet ve plasebo olarak 3 g maltodekstrin verildi. Baþlangýçta (0. gün), 10. ve 21. günde serum IL-12 ve hs-CRP düzeyleri ölçüldü.
BULGULAR: Kontrol grubuna göre beta-glukan grubu 21. günde anlamlý derecede daha yüksek serum IL-12 düzeyleri sergiledi. Beta-glukan grubunda enfeksiyon sýklýðý ve mekanik ventilasyon süresi anlamlý derecede daha düþüktü. SOFA (Sequential Organ Failure Assessment, Ardýþýk Organ Yetersizliði Deðerlendirme) skorunda β-glukan grubu lehine anlamlý derecede olumlu bir farklýlýk mevcuttu. Ýki grup arasýnda serum hs-CRP düzeyleri, yoðun bakým ünitesinde kalýþ süresi, enfeksiyon oluþumu ve mortalite oranlarý arasýnda herhangi bir farklýlýk saptanmadý.
TARTIÞMA: Beta-glukan kritik çoklu travma hastalarda serum IL-12 düzeylerini yükseltebilir, mekanik ventilasyon süresini kýsaltabilir ve organ yetersizliðini
hafifletebilir.

AMAÇ: Bu bibliyometrik çalýþmada, travmatoloji alanýndaki en sýk alýntýlanan 100 makalenin çok yönlü analizini yapmayý amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Biz bu çalýþmada, Web of Science ve PubMed’teki veri tabanlarýndan elde ettiðimiz, 1975 ile 2017 yýllarý arasýnda yayýnlanmýþ 56.980 travma makalesi içinden en çok alýntýlanan ilk 100’ünü alýntýlanma sayýlarýna ve yayýn yýllarýna, köken aldýðý ülkelere ve kurum veya organizasyonlarýna, en sýk tercih edilen konularýna, fonlanma durumlarýna, makale tiplerine ve kanýt düzeylerine göre analiz ettik.
BULGULAR: Travmatoloji alanýnda en sýk alýntýlanan 100 makaledeki toplam yazar sayýsýný 649 ve yazar sayýsý ortalamasýný 6.49±5.46 (daðýlým: 1–32), toplam çalýþma grubu sayýsýný 8 ve eþlik eden çalýþmacý sayýsýný ise 1241 olarak saptadýk. Amerika Birleþik Devletleri, yayýnlarda en sýk yer alan ülke ve kurum ya da organizasyon olma ve bilimsel aktivitede sunulan makale sayýsý bakýmlarýndan ilk sýrada idi. En çok alýntýlanan 100 makalenin 70’inin, geliþmiþ ülkelerdeki fon desteði veren kuruluþlar tarafýndan desteklendiðini belirledik. Travmatoloji ile ilgili en çok alýntýlanan 100 makalede en sýk tercih edilen ilk üç konu baþlýðýný santral sinir sistemi travmasý (21 makale), majör travma-kanama kanama kontrolü-transfüzyon-erken koagülopati (18 makale) ve travma bakýmý ve sistemleri (8 makale) olarak saptadýk. En sýk alýntýlanan 100 travmatoloji makalesinin kanýt ortalamasý 2.45±1.05 (daðýlým: 1–4) idi. Ayrýca biz en çok alýntýlanan 100 makalenin 66’sýnýn etki faktörü 2.6 daha yüksek olan bilimsel dergilerde (daðýlým: 2.648–72.406) yayýnlandýðýný belirledik. Araþtýrmacýlar tarafýndan en sýk tercih edilen çalýþma tipinin klinik araþtýrma (92 makale) ve çalýþma alt tipinin ise karþýlaþtýrmalý ileriye yönelik çalýþmalar (27 makale) olduðunu saptadýk. Travmatolojideki klasik makalelerin kanýt gruplarýnýn daðýlýmlarýný ise sýrasýyla B (54 makale), A (26 makale) ve C (20 makale) olarak belirledik.
TARTIÞMA: Makalelerin bilimsel deðerini saptamadaki bazý eksikliklerine raðmen travmatoloji alanýndaki klasik makalelerin alýntýlanma analizleri, önemli akademik katkýlar saðlayabilir.

AMAÇ: Mesleksel el yaralanmalarýnýn kapsamýna raðmen el yaralanmalarýný korunmasýna iliþkin yetkin kýlavuzlar mevcut olmadýðý gibi Güney Çin veya diðer geliþmekte olan alanlarda akut mesleksel el yaralanmalarýnýn epidemiyolojisi az sayýda çalýþmada araþtýrýlmýþtýr. Bu çalýþmada Güney Çin Foshan ilindeki acil servislerde tedavi edilmiþ akut mesleksel el yaralanmalarýnýn epidemiyolojisini araþtýrdýk ve geliþmekte olan benzer alanlarda koruyucu stratejilere iliþkin veriler saðladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Foshan ilinde beþ büyük hastanenin acil bölümlerinde ileriye yönelik ve çok merkezli çalýþma tasarlanýp yürütüldü. Bu çalýþmada verileri toplamak için özellikle tasarlanmýþ bir adsýz anket formu kullanýldý.
BULGULAR: Akut mesleksel el yaralanmasý olan toplam 2142 denek bir yýllýk çalýþma dönemi içinde anket formlarýný doldurmuþtur. Mesleksel el yaralanmalarýnýn çoðuna makineler neden olmuþtu. El yaralanmasýnýn tipi ve yaralanmanýn yeri yaþ farklýlýklarýyla deðil cinsiyet ve iþin kategorisiyle iliþkiliydi. Acil servislere en çok Temmuz ve Aðustos 2010 aylarýnda en az Ocak ve Þubat 2010 aylarýnda hasta kabulü olmuþtur.
TARTIÞMA: Epidemiyolojik veriler akut mesleksel el yaralanmalara ait bilgimizi artýrmakta ve gelecekte mesleksel el yaralanmalarýnýn engellenmesi ve tedavisinde rol oynayabilir.

AMAÇ: Geliþen teknolojik imkanlar ve bunlara kolay ulaþým ile birlikte akut apandisit hastalarýnýn tanýsýnda hemen her hastada kullanýlan ultrasonografi (USG) -özellikle klinik þüphede kalýnan hastalarda- bilgisayarlý tomografi (BT) ile desteklenmektedir. Biz bu çalýþmada özellikle Alvarado skorlamasý ve US sonuçlarý göz önüne alýnarak akut apandisit tanýsýnda kullanýlan BT’nin ne kadar etkin kullanýldýðýný araþtýrmayý hedefledik.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mayýs 2013 ve Þubat 2016 tarihleri arasýnda acil serviste deðerlendirilerek tedavisi düzenlenen akut apandisit hastalarý etik kurul onaylý veriler analiz edilerek geriye dönük tarandý. Ameliyat öncesi BT kullanýlan hastalar çalýþmaya alýndý. Hastalarýn demografi verileri, Alvarado skorlarý, USG ve BT raporlarý, BT istenen bölüm (acil servis-cerrahi), ameliyat notlarý ve patoloji sonuçlarý kayýt edildi.
BULGULAR: Çalýþma sürecinde tedavi edilen 811 akut apandisit hastasýndan 208’ine (%25) BT çekildiði saptandý. Hastalarýn hepsine en az bir kez USG yapýlmýþtý ve %53’ünde (n=112) USG negatif idi. Alvarado skorlarý ortalama 5±1.5 (daðýlým: 3–8) idi. Bilgisayarlý tomografi istemlerinin %42’si acil hekimleri tarafýndan %57’si cerrahlar tarafýndan istenmiþti. Acil servis ve cerrahi branþlarýnýn BT istemi yaptýklarý hastalarýn ortalama Alvarado skorlarý sýrasýyla 4.7 ve 5.6 olarak bulundu (p=0.013). Apendiks patolojisi normal saptanan (n=29, %14) hastalarda negatif BT oraný anlamlý yüksek (p=0.042); yaþ ve Alvarado skoru anlamlý düþük (sýrasýyla, p=0.015 ve 0.037) saptandý.
TARTIÞMA: Alvarado skorunun BT çekilen hastalarýn çoðunda 5–8 arasýnda olmasý ve çoðunlukla USG negatif hastalarda olmak üzere %25 oranýnda uygulanmasý ameliyat öncesi BT’nin apandisit tanýsýnda etkin kullanýldýðý lehine yorumlanabilir. Bu sonuçlar ýþýðýnda çalýþmamýzdaki negatif apendektomi oranlarý göz önüne alýndýðýnda BT’nin daha etkin kullanýmýný saðlamak için ileri çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

AMAÇ: Günümüzde, kafa içi basýncýn (KÝB) belirlenmesinde, optik sinir kýlýfý çapý (OSKÇ) ölçümlerinden faydalanýlabileceði belirtilmektedir. KÝB artýþý, intrakraniyal yaralanmalarýn doðal bir sonucudur. Bu çalýþmada, çok kesitli bilgisayarlý beyin tomografisindeki, pozitif intrakraniyal bulgular ve OSKÇ geniþlemesi arasýndaki iliþki deðerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Toplam 161 hastanýn çok kesitli BT görüntüleri geriye dönük incelendi. Ölçümler, kesitlerde optik sinirin en geniþ görüldüðü bölge beþ kez büyütülerek yapýldý.
BULGULAR: Çok kesitli beyin tomografisi görüntülerinde, 54 hastada kafa içi hasar tespit edilirken, 107 hastada edilmedi. Pozitif tomografi bulgularý ile OSKÇ artýþý arasýnda anlamlý iliþki olduðu belirlendi, 5.60±0.75 mm ve 5.35±0.75 mm (p=0.038). ROC eðrisinin altýnda kalan alan, 0.600 (%95 güven aralýðýnda 0.508–0.692; p<0.039). OSKÇ eþik deðeri ≥5 mm, duyarlýlýk %80, özgüllük %36 olarak belirlendi.
TARTIÞMA: Bu çalýþma, çok kesitli tomografilerde incelenen kafa içi hasar ile OSKÇ artýþý arasýnda anlamlý ancak zayýf bir iliþki olduðunu gösterdi. Beyinde ciddi yapýsal deðiþikliklere ve kanamaya yol açacak travmalar, optik sinirin geniþlemesi üzerinde ancak sýnýrlý bir etkiye sahiptir.

AMAÇ: Ciddi abdominal sepsis ve abdominal kompartman sendromu geliþen hastalarda günümüzde uygulanan en önemli tedavi yöntemi abdomenin geçici karýn kapama yöntemleri ile kapatýldýðý açýk karýn (AK) uygulamasýdýr. Bu amaçla kullanýlan baþlýca yöntemler Vacum Asisted Closure Method (VACM) ve non-vacum asisted closure (NVACM) teknikleridir. Bu çalýþmada farklý karýn kapama yöntemlerinin morbidite ve mortalite üzerine olan etkileri incelendi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþmada 2013–2016 yýllarý arasýnda AK uygulanan hastalarýn geçici karýn kapama yöntemleri geriye dönük olarak incelendi.
VACM ile NVACM uygulanan hastalarýn AK etiyopatolojisi, mortalite tahmin skorlarý, nihai karýn kapama süresi ve yöntemleri, hastanede yatýþ süresi, geliþen komplikasyon (enteroatmosferik fistül, mesh enfeksiyonu, insizyonel herni) ve mortalite oranlarý belirlenerek karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Bu çalýþmaya VACM (n=65) ve NVACM (n=58) uygulanan 123 hasta dahil edildi. Gruplarýn (VACM ve NVACM) yaþ, cinsiyet ve etiyopatogenezleri arasýnda fark yoktu (p>0.05). Tedavi döneminde ortalama APACHE 4 ve MODS skorlarý sýrasýyla 47/63 ve 11/14’tü (p<0.05). Gruplarýn yoðun bakým ünitesi ve hastanede ortalama yatýþ süreleri sýrasýyla 11/16 ve 22/28 gündü (p<0.05). Apse, koleksiyon geliþme oraný sýrasýyla %46.2 ve %77.6 idi (p<0.05). Enteroatmosferik fistül geliþme oraný sýrasýyla %15.4 ve %56.9’du. Ortalama karýn kapama zamaný sýrasýyla 13 ve 17 gündü (p<0.05). VACM grubunda 18 (%28), NVACM grubunda 32 (%55) hasta kaybedildi (p<0.05).
TARTIÞMA: Açýk karýn uygulanan hastalarda geçici karýn kapama yöntemi olan VACM diðer yöntemlere göre daha düþük komplikasyon ve mortalite oranýna sahiptir. Ayrýca hastanede yatýþ süresi daha kýsadýr. Açýk karýn tedavisinde etkili ve güvenli bir uygulama yöntemidir.

AMAÇ: Akut pankreatit (AP), erken taný ve tedavi gerektiren bir karýn aðrýsý nedenidir. Hastalarda prognozu öngörmede kullanýlan birçok skorlama sistemi acil servis gibi az sayýda veri ve hýzlý karar verme gerekliliði olan alanlarda kullanýþlý deðildir. Son dönemde HAPS (Harmless Acute Pancreatitis Score) prognoz tahmin sisteminin güvenilir olduðunu söyleyen çalýþmalar yapýlmýþtýr. Bu çalýþmanýn amacý, acil serviste AP tanýsý koyulan hastalarda erken dönemde prognozu tahmin etmede HAPS’nin deðerliliðini saptamaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþmada, acil serviste akut pankreatit tanýsý alan 16 yaþ üstü hastalar geriye dönük olarak incelendi. Çalýþmaya 69’u (%47.9) erkek, 75’i (%52.1) kadýn, yaþ ortalamasý 58.7±15.4 olan 144 hasta alýndý. Hastalarýn arþiv dosyalarýndan bilgilerine ulaþýldý. HAPS’nin hafif seyirli pankreatit olgularýný saptamadaki baþarýsý test edildi. Hastalarýn Ranson skorlarý da hesaplanarak HAPS ile uyumluluðu karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: HAPS ile pankreatit prognozunu tahmin etme arasýndaki iliþki anlamlý bulundu (p=0.008). HAPS spesifitesi %81, pozitif prediktif deðeri %96, odds oraný 5.57 (1.51–20.50, p=0.009) olarak hesaplandý. Ranson skorlarýna göre bakýldýðýnda ise istatistiksel anlamlý fark saptanmadý. HAPS ile Ranson skorlarýnýn uyumluluðu için hesaplanan kappa deðeri 0.15 – zayýf uyumluluk olarak bulundu.
TARTIÞMA: HAPS acil servise baþvuran ve klinik olarak hafif seyredecek pankreatit hastalarýný tespit etmede, basit ve kolay uygulanabilir deðerli bir skorlama sistemi olabilir. HAPS-0 olan hastalarda, agresif tedavi giriþimlerine ve erken dönemde ileri görüntüleme incelemelerine ihtiyaç yoktur.

AMAÇ: Gebelik sürecinde olan fizyolojik deðiþiklikler akut apandisit semptom bulgular ile benzerlik gösterdiði için tanýyý zorlaþtýrmaktadýr. Bu sebeple gebelik süresince tanýya yardýmcý olabilecek özgün radyolojik ve laboratuvar testleri yoktur. Bu çalýþmada amacýmýz gebelik trimesterlerine göre laboratuvar ve radyolojik testlerin hangi evrede daha etkili olduðunu araþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2012–2017 yýllarý arasýnda kliniðimizde ameliyat edilen ve patoloji raporlarýyla onaylý akut apandisit tanýsý alan gebe hastalarýn laboratuvar verilerinden nötrofil lenfosit oraný (NLO), platelet lenfosit oraný (PLO) analiz edilerek gebeliðin hangi evrelerinde daha anlamlý olduðu araþtýrýldý.
BULGULAR: Ortalama yaþ 25 (19–38) yýl. Ortalama gebelik haftasý 17 (6–31) ortalama lenfosit sayýsý 12.4 (6.3–22.4) hücre/m3 ultrasonografi %60 hastada apandisit ile uyumlu bulgular saptandý. Lenfosit sayýlarý, C-reaktif protein deðerleri, nötrofil sayýlarý ve ultrasonografi deðerleri açýsýndan 1. tirmester (grup 1) ve 2 ve 3 üncü trimester (grup 2) hastalar arasýnda anlamlý bir fark saptanmadý (p>0.05). Lenfosit sayýsý grup 2’de belirgin düþük izlendi (p>0.05). Nötrofil lenfosit oraný ve PLO oranlarý grup 2’de belirgin yüksek izlendi (p<0.05).
TARTIÞMA: Gebelik süresince önemli laboratuvar deðiþiklikleri olmaktadýr. Nötrofil lenfosit oraný ve PLO akut apandisit deðerlendirmesinde ve gebeliðin evresine göre tanýya kolay ulaþmak için önem kazanmaktadýr.

AMAÇ: Postsplenektomi sepsis hiposplenizm geliþen hastalarda 50 kat artan ciddi bir enfeksiyondur. Bu çalýþmanýn amacý travmatik dalak yaralanmalarýndan sonra aþýlama rehberlerine ne kadar uyulduðunun tespit edilmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mayýs 2012–Mart 2016 tarihleri arasýnda karýn travmasý sebebiyle total splenektomi yapýlan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastlarýn klinik, labaratuvar ve patoloji verileri kaydedildi. Taburculuk öncesi, sonrasý ve de nihai aþýlanma oranlarý ayrý ayrý belirlendi.
BULGULAR: Yirmi yedi hastaya total splenektomi yapýlmýþtý. Taburculuk öncesi, sonrasý ve nihai aþýlama oranlarý sýrasýyla þu þekildeydi: Her üç aþýnýn yapýlma oraný 0 (%0), 0 (%0) ve 8 (%18.5) idi. Hiç aþýlama yapýlmama oranlarý ise 13 (%48.2), 11 (%40.8) ve 9 (%33.4) idi. Postsplenektomi sepsis geliþmesi açýsýndan 17 hastanýn verisi mevcuttu. Ortanca takip süresi 17.8 (4.4–41.2) aydý ve hiçbir olguda postsplenektomi sepsis geliþmedi.
TARTIÞMA: Aþýlama rehberlerine uyum düþük seyretmektedir. Aþýlama takip sistemi kurulmasý ve aþýlama rehberlerine daha fazla uyum saðlanmasý postsplenektomi sepsis gibi ciddi enfeksiyonlarý önleyecektir.

AMAÇ: Bir ilçe devlet hastanesine baþvuran ýsýrma ve sokma olgularýnýn daðýlýmý ve akrep sokmalarýnda ve yýlan ýsýrmalarýnda antivenom kullanýmýnýn deðerlendirilmesi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Devlet hastanesine 2014 yýlý içerisinde bildirilen ýsýrma-sokma olgularýnýn demografik özellikleri, ýsýrma sokma etkeni, mevsim, baþvuru sýrasýnda klinik bulgularýn ciddiyeti, akrep sokmalarýnda ve yýlan ýsýrmalarýnda antivenom kullanýmý geriye yönelik olarak deðerlendirildi. Ýstatistiksel analizde ki-kare testi kullanýldý.
BULGULAR: Tüm olgular arasýnda, ýsýrma ve sokmalarýn oraný %0.5 idi. Akrep sokma olgularý, hastane baþvurularýn yarýsýndan fazlasýný (%54.2) oluþtururken, akrep sokmalarýný, arý sokmalarý (%30.8) ve yýlan ýsýrmalarý (%5.5) izliyordu. Semptomsuz hastalarda, gereksiz antihistaminik uygulamasý istatistiksel olarak anlamlý oranda yüksekti (p=0.00006). Akrep sokmalarýnda ve yýlan ýsýrmalarýnda, sistemik ya da lokal endikasyon olmamasýna raðmen antivenom kullanýmý anlamlý oranda yüksekti (p<0.0001, χ2=80.595).
TARTIÞMA: Çalýþmamýzda, akrep sokmalarýnda ve yýlan ýsýrmalarýnda, endikasyon olmadýðý durumlarda da antivenom kullanýldýðýný saptadýk. Bu nedenle, ýsýrma sokma olgularýnýn yönetiminde, birinci basamakta çalýþan pratisyen hekimlere güncel kýlavuzlar ve kaynaklar eþliðinde bilgilendirme amaçlý eðitimler verilmelidir.

AMAÇ: Ultrason (US) invaziv olmayan, kolaylýkla eriþilebilir ve ucuz bir yöntemdir. Ýnferiyor vena kava (IVC) çapý ve solunumsal deðiþkenliði hemodinamik durumun iyi bir göstergesi olarak bildirilmiþtir. Ancak, IVC temelli parametrelerin sývý ve kanama durumunu belirleme gücü yönünden son çalýþmalar birbiriyle tutarsýzdýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu acil servise baþvuran hastalarda gerçekleþtirilen gözlemsel bir çalýþmadýr. IVC ve aorta çaplarý hastalarýn ilk baþvurusunda US ve bilgisayarlý tomografi (BT) ile ölçülmüþtür. Bu ölçümlerin ve bu ölçümlerden köken alan parametrelerin ilk yaþamsal bulgular ile kanama ve þokun laboratuvar belirteçleriyle korelasyonu deðerlendirilmiþtir. Ayrýca US ve BT ölçümlerinin tutarlýlýðý Bland-Altman analiziyle incelenmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmanýn son örneklemi 140 hasta olup, ortalama yaþ 38 yýl, erkek oraný %79.3’dür. Ýnferiyor vena kava ve aorta çaplarý yaþamsal bulgular ile kanama ve þok belirteçleri ile, US ya da BT ile ölçülmesinden baðýmsýz þekilde klinik olarak anlamlý bir korelasyonu tespit edilmemiþtir. Ultrason ve BT ile ölçülen IVC çaplarýnýn birbiri ike tutarlýlýðý ve korelasyonu yüksektir.
TARTIÞMA: Travma hastalarýnýn deðerlendirmesinde tek sefer ve ilk baþvuruda ölçülen IVC ve aort parametrelerinin deðeri sorgulanmalýdýr. Ancak, takip esnasýnda bu parametrelerdeki deðiþimin deðeri yapýlacak ilerki çalýþmalarda yeniden deðerlendirilmelidir.

AMAÇ: Radius baþý ön kol rotasyonel stabilitesi ve dirsek valgus stresine dayanma açýsýndan önemlidir. Radius baþý eriþkinlerdeki en sýk dirsek kýrýðýdýr. Kýrýðýn derecesine göre farklý tedavi yöntemleri tanýmlanmýþtýr. Bununla birlikte, tip III kýrýklarýn tedavisi tartýþmalýdýr. Bu çalýþmanýn amacý ileri derecede parçalý Mason tip III radius baþý kýrýklarýnýn baþ rezeksiyonu veya protez ile tedavi sonuçlarýnýn araþtýrýlmasýdýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Radius baþý rezeksiyonu (n=7) veya radius baþý protezi (n=7) ile tedavi edilmiþ parçalý Mason tip III kýrýðý çok merkezli ve geriye dönük olarak deðerlendirildi. Klinik sonuçlarý deðerlendirmede DASH (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand) ve Mayo dirsek-el bileði skorlarý kullanýldý. Kavrama kuvvetini deðerlendirmede hidrolik el dinomometresi kullanýldý; kavrama kuvveti her iki taraf ekstremite için üçer kez tekrarlanýp ortalamasý alýndý. Kavrama kuvveti saðlam tarafa göre yüzde olarak hesaplandý.
BULGULAR: Rezeksiyon ve protez yapýlan hastalarda ortalama fonksiyonel sonuçlar sýrasý ile DASH skoru için 25.8 ve 17.2; Mayo dirsek skoru için 74 ve 84.1; Mayo el bileði skoru için 84 ve 92.5 bulundu. Maksimum kavrama kuvvetleri ise rezeksiyon grubu için %48.8, protez grubu için ise %77.8 oldu. Ortalama eklem hareket açýklýðý rezeksiyon ve protez yapýlan gruplarda sýrasý ile fleksiyon, 112.14° ve 104.29°; ekstansiyon -10.00° ve -25.00°; pronasyon, 70.00° ve 47.86°; supinasyon, 70.00° ve 52.14° bulundu.
TARTIÞMA: Radius baþý rezeksiyonu yapýlan hastalarda eklem hareket açýklýðý kýsýtlanmýþ bununla beraber fonksiyonel sonuçlar ve kavrama kuvveti radius protezi ile tedavi edilen hastalarda daha iyi olmuþtur. Bu sonuçlar ileri derecede parçalý Mason tip III radius baþý kýrýklarýnýn tedavisinde radius baþý protezi uygulamasýnýn hasta memnuniyeti ve fonksiyonel sonuçlar açýsýndan rezeksiyona göre daha iyi olduðunu desteklemektedir.

AMAÇ: Farklý nedenlerle meydana gelen geniþ saçlý deri defektlerinin onarýmýnda çoðunlukla serbest doku nakilleri gerekmektedir. Bu çalýþmanýn amacý serbest anterolateral uyluk flebi ile onarým uygulanmýþ geniþ saçlý deri defekti olan olgulardaki deneyimlerimizi gözden geçirmek ve paylaþmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2007 ile 2015 yýllarý arasýnda geniþ saçlý deri defekti olan, defekt onarýmýnda anterolateral serbest uyluk flebi kullanýlan olgularýn týbbi kayýtlarý geriye dönük olarak tarandý. Ortalama yaþý 44 olan on bir hasta bu çalýþmaya dahil edildi.
BULGULAR: Saçlý derideki geniþ defekti onarmak için; geniþliði 7 ile 14 cm, uzunluðu ise 10 ile 34 cm arasýnda deðiþen on bir serbest anterolateral uyluk flebi kullanýldý. Hiçbir hastada flep kaybý gözlenmedi.
TARTIÞMA: Saçlý deri onarýmýnda kullanýlabilecek pek çok serbest flep seçeneði bulunmaktadýr. Serbest anterolateral uyluk flebi diðer serbest flep seçeneklerine olan üstünlüðü, güvenilirliði ve avantajlarý nedeniyle geniþ saçlý deri defekti olan olgularda ilk seçenek olarak deðerlendirilebilir.

AMAÇ: Pelvisin bölgesel anatomisi ve genellikle yüksek derecede parçalý kýrýðýn eþlik ettiði kýrýk konfigürasyonunun karmaþýklýðý nedeniyle asetabulumun her iki kolonun kýrýklarýnda tatminkâr bir redüksiyon ve fiksasyon elde etmek sýklýkla zordur. Bu yazýda, ameliyat öncesi planlamayý kolaylaþtýrmak, kýrýk redüksiyon iþlemini simüle etmek ve asetabulumun her iki kolonunun kýrýklarý için tespit plaklarýný önceden biçimlendirmek amacýyla üç boyutlu (3D) hastaya özgü pelvisin bilgisayarda oluþturulmuþ bir modelinin kullanýmý sunuldu.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bilgisayarlý tomografi görüntülerini girdi olarak kullanýp oluþturulan birleþtirmeli yýðma modellemesi ile yazýcýda 3 boyutlu kalýp gerçekleþtirildi. Asetabulumun her iki kolonunda kýrýklarý olan ortalama 41.4 yaþýndaki beþ hastanýn cerrahi ve klinik sonuçlarý deðerlendirildi. Malta kriterleri kullanýlarak kýrýk redüksiyonunun durumu sýnýflandýrýlmýþ, modifiye edilmiþ Merle d’Aubigne skoru kullanarak fonksiyonel sonuç deðerlendirildi.
BULGULAR: Redüksiyon dört hastada mükemmel ve bir hastada iyi olarak sýnýflandýrýlmýþ ve son izlemde hastalarýn hepsinde iyi fonksiyonel sonuçlar gerçekleþtirilmiþtir. Ortalama insizyon uzunluðu 6.9 cm ve ortalama cerrahi süresi 124 dakika idi.
TARTIÞMA: Asetabulumun her iki kolon kýrýðýnýn cerrahi tedavisinde yazýcýyla 3 boyutlu sanal modellemeyi baþarýyla uygulayarak cerrahi sonuçlarý iyileþtirdik, iyi-mükemmel redüksiyon ve orta vadede iyi fonksiyonel sonuçlar elde ettik.

Morgagni hernisi (MH) kasýn kostal ve sternal bölümleri arasýnda diyafragmanýn ön yüzünde çok seyrek saptanan doðuþtan bir defekttir. En sýk görülen defekt doðuþtan diyafragma hernisi %90 oranýnda Bochdalek tipidir. MH’leri tüm diyafragmatik hernilerin aþaðý yukarý %90’ýný oluþturur. MH’lerin çoðu çocuklarda bulunur ve onarýlýr, ancak %5’i eriþkinlerdedir. Burada, enkansere ve strangüle MH ile eþ zamanlý karaciðer ve enine kolon düþüklüðü olan ve karýn aðrýsý ve intestinal obstrüksiyon semptomlarýyla hastanemize kabul edilmiþ 77 yaþýndaki bir erkek hastayý sunuyoruz.