Amaç: Generalize peritonit olgularýnda hala, laparoskopik giriþimlerle ilgili kuþkular devam etmektedir. Bu çalýþmamýzda, deneysel peritonit oluþturulan ratlarda, karbondioksit pnömoperitoneumun inflematuar cevap ve peritonit þiddeti üzerine etkilerinin araþtýrýlmasý amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmada 21 Wistar-Albino rat kullanýldý. Ratlar, control (grup 1), bakteriyel peritonit oluþturulan grup (grup 2) ve peritonit + karbondioksit pnömoperituan oluþturulan grup (grup3) olmak üzere 3 gruba ayrýldý. Ýkinci ve üçüncü gruptaki ratlara intraperitoneal Escherishia coli verilerek peritonit oluþturuldu. Üçüncü gruptaki ratlarda karbondioksit insuflasyonu ile pnömoperitoneum oluþturuldu. Ratlar 24 saat sonra sakrifiye edildi. Ratlardan kan ve karýn duvarýndan periton örneði alýndý. Tüm gruplarda peritonit þiddet skoru, C-reaktif protein düzeyi ve kanda beyaz küre sayýsý deðerlendirildi.
Bulgular: Peritonit þiddet skoru, C-reaktif protein düzeyi ve kan beyaz küre sayýsý, ikinci ve üçüncü gruplarda, birinci gruba göre istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksek bulundu ( p<0.05). Üçüncü grupta deðerler, ikinci gruptan anlamlý düzeyde düþük bulundu (p<0.05).
Sonuç: Çalýþmamýzýn sonuçlarý, karbondioksit pnömoperitoneumun Escherishia coli ile peritonit ve sepsis oluþturulan ratlarda peritonit þiddetini ve sistemik enflematuar yanýtý azalttýðýný göstermiþtir.

Amaç: Ýnhalasyon yanýðý olgularýnda,klinik,radyolojik ve bronkoskopik bulgular temelinde inhalasyon hasarýný,pulmoner komplikasyonlarý ve mortalite ile iliþkili faktörleri ortaya koymak.Gereç ve yöntem: 2009 Ocak-2010 Ocak tarihlerinde,hastanemiz yanýk merkezi yoðun bakým ünitesinde yatan,bronkoskopi ile inhalasyon yanýðý tanýsý konulan olgular dahil edildi.Hastalarýn demografik bulgularý,yanýk þekli,yanýk yüzdesi,klinik ve laboratuvar özellikleri,1.ve 5.yatýþ günündeki akciðer grafisi bulgularý ve bronkoskopik lezyon türleri dosyalarýndan elde edildi.Bronkoskopik bulgular sýnýflandýrýldý,her hastadaki bronkoskopik skor hesaplandý.Kaybedilen hastalar ile iyileþerek taburcu olan hastalardaki klinik,laboratuar,radyolojik bulgularýn özellikleri ve sýklýðý,yoðun bakýmdaki yatýþ süresi,bronkoskopik skorlar birbirleriyle karþýlaþtýrýlarak mortalite iliþkili olabilecek faktörler araþtýrýldý.Ýstatistiksel deðerlendirmeler için ki-kare, fisher exact test ve Mann Whitney-U testi kullanýldý.Bulgular: Yaþ ortalamalarý 40.1±3.4 olan,4’ü kadýn toplam 29 hasta çalýþmaya alýndý.Hastaneye yatýþ gününde olgularýmýzýn %41.3’ünde,yatýþýn 5.gününde ise %65.5’inde radyolojik anormallik saptanmýþtýr.Bronkoskopi,olgularýn %100’ünde taný koydurucu olmuþtur.Bronkoskopik bulgular deðerlendirildiðinde 29 olgunun 25’inde hiperemi,ödem,erozyon,ülserasyon,nekroz gibi mukozal lezyonlar,7’sinde ise trakeobronþial aðaçta karbon partikülü(is) birikimi saptanmýþtýr.Çalýþmamýzda bronkoskopiye baðlý komplikasyon görülmedi.Kaybedilen 24 hasta ile iyileþen hastalar karþýlaþtýrýldýðýnda kaybedilen hastalarda yanýk yüzdesinin daha yüksek(%20.4-%48.5,p=0.003),yoðun bakým yatýþ süresinin daha uzun(ort.7.0–13.7 gün,p= 0.037)olduðu saptanmýþtýr.Kaybedilen hastalarda 5.günde radyolojik anormallik ve ARDS %79.1 ve %50 oranýnda görülürken,iyileþen hastalarýn hiçbirinde ARDS ve 5.gün akciðer grafisinde patoloji olmadýðý saptanmýþtýr(p<0.05).Sonuç: Kutanöz yanýk olgularýnda birlikte var olan inhalasyon yanýðý yüksek oranda pulmoner komplikasyonlara neden olmakta ve mortaliteyi arttýrmaktadýr.Taný için erken dönemde bronkoskopi yapýlmasý ve bu hastalarýn yakýn takibi gereklidir.

Amaç: Türkiye’nin Batý Karadeniz bölgesindeki göz yaralanmalarýnýn klinik özelliklerini ve görsel prognozunu belirlemek; ulusal istatistiklere veri oluþturmak.
Gereç ve Yöntem: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi’ne 2001-2010 yýllarý arasýnda baþvuran 281 göz yaralanmasý olgusu geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Göz yaralanmalarýnýn büyük kýsmý (%42.7) 30 – 50 yaþlarý arasýnda meydana gelmiþti. Yaralanmalarýn en sýk (%28.8) nedeni kýrsal alanda ahþap kaynaklý maddelerle yaralanmalar iken, 30 – 50 yaþ arasý erkeklerde en sýk neden iþyeri yaralanmalarýydý. Kornea-skleral kesiler ilk ve son görme keskinliði açýsýndan en ciddi yaralanma olarak belirlendi.
Sonuç: Göz yaralanmalarý hala sýk ve önlenebilir bir körlük sebebidir. Alýnacak basit tedbirler ve halkýn eðitimi sayesinde; iþ gücü kaybý, ekonomik kayýp ve psikolojik sorunlara yol açan bu önemli problemin önüne geçilebilir. Trafikte emniyet kemeri takýlmasý, iþ yerlerinde ve kýrsal alanda çalýþýrken koruyucu gözlük takýlmasý konusunda halkýn bilinçlendirilmesi alýnacak tedbirlerin baþýnda gelmektedir.

AMAÇ
Bu çalýþmada, yetiþkin kafa yaralanmalý olgularda hasta kayýt sistemimizden elde edilebilen verilerin sonuç üzerine etkisi araþtýrýldý.

GEREÇ VE YÖNTEM
Trakya Üniversitesi Hastanesi Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilm Dalý ve Yoðun Bakým Ünitelerine yatýrýlan 356 KY tanýlý yetiþkin olgunun kayýtlarý incelendi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak incelendi.

BULGULAR
Yaþ (p=0,012), havayolu tüplenmesi (p<0,001), olay yeri ve Acil Birimde saptanan GKÖ deðerleri (p<0,001), kümelen sistolik ve diastolik TA deðerleri (p<0,001, eþlik eden göðüs (p=0,001) ve karýn (p=0,041) yaralanmasý, anizokori (p=0,001), IR (p<0,001), kafatasý içi radyolojik bulgulardan SDK (p<0,001), BE (p=0,006), ySAK (p<0,001), yBÝK (p=0,005) ve BÖ (p<0,001), cerrahi giriþim yapýlmasý (p<0,001) ve hastane infeksiyonu varlýðý (p<0,001) verilerinin sonuç üzerinde anlamlý farklýlýk oluþturduðu saptandý.

SONUÇ
Kafa yaralanmalarýna baðlý ölümlerin azaltýlmasýnda temel amaç kaza oluþumunun azaltýlmasý olmalý, ayrýca ilk müdahale ve hastane bakým þartlarý yaralanmalý olgular için iyileþtirilmelidir.

Amaç: Bu çalýþmada, ürogenital bölgeyle iliþkili travma nedeniyle acil servise baþvuran hastalarýn özellikleri, morbidite ve mortalite ile iliþkili durumlarýn belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Bu prospektif, kesitsel tanýmlayýcý çalýþmada, ürogenital bölgeyle iliþkili travmasý olan hastalarýn demografik özellikleri, travma þekilleri, tetkik sonuçlarý, yatýþ iþlemleri ve sonuçlarý deðerlendirildi.
Bulgular: Çalýþmaya toplamda 153 majör travmasý olan hasta alýndý. Bunlarýn 108 (%70.6)' i erkek, 45 (%29.4)' i bayandýr. 23 (%15.03)' ü penetran, 130 (%84.96)' u künt travmadýr. 79' u trafik kazasý, 42' si yüksekten düþme, 12' si ateþli silah yaralanmasý, 10' u delici-kesici alet yaralanmasýdýr. Hastalarýn 60' ýnda pelvis kýrýðý, 35' inde böbrek, 4' ünde mesane yaralanmasý saptanmýþtýr. Hastalarýn 21' i herhangi bir nedenle opere edilmiþtir, toplamda 17 hastada ölüm gerçekleþmiþtir. Ölüm gerçekleþen hastalarýn hiçbirinde ölüm nedeni ürogenital yaralanma deðildir. Ýdrar tetkiki yapýlabilen iki mesane yaralanmasýnda da gross hematüri görülmüþtür, ayrýca hematüri varlýðý ile böbrek yaralanmasý arasýnda anlamlý iliþki bulunmuþtur.
Sonuç: Ürogenital yaralanmalar sýklýkla diðer organ yaralanmalarýyla birliktedir ve kaybedilen hastalarýn ölüm nedenleri genellikle diðer organ yaralanmalarýna baðlýdýr. Ayrýntýlý klinik deðerlendirme ile zamanýnda taný konulup müdahale edilmesi ürogenital bölge yaralanmalarýna baðlý ölüm olaylarýný önlemede önemlidir. Yaralanma mekanizmasýný düþünülerek fizik muayene yapýlmalý ve tanýsal görüntüleme ve laboratuar tetkikleri uygulanmalýdýr.

Amaç: Travmatik femur cisim kýrýðý tanýsý nedeniyle oymasýz kilitli intramedüller çivi kullanýlarak biyolojik tespit yapýlan hastalarýn sonuçlarý deðerlendirildi.
Çalýþma planý: Uludað Üniversitesi Týp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalý’nda, Ocak 1997 – Aralýk 2007 tarihleri arasýnda travmatik femur cisim kýrýðý tanýsý ile oymasýz kilitli ÝMÇ kullanýlarak biyolojik tespit yapýlan 25 (29 kýrýk) eriþkin hasta çalýþmaya dahil edildi. Olgularýn yaþ ve cinsiyetleri, yaralanma nedenleri, kýrýk tipleri, ameliyata alýnma zamanlarý ve ameliyat süreleri, kanama miktarlarý, skopi kullaným süreleri, erken ve geç dönem komplikasyonlarý, kaynama zamaný ve fonksiyonel sonuçlarý deðerlendirildi. Fonksiyonel sonuçlar Klemm-Börner, Thoresen sistemi ile SF-36 genel saðlýk ölçütü kriterlerine göre deðerlendirildi.
Sonuçlar: Olgularýn ortalama takip süresi 65,1±31,6 (26-138) ay idi. Basit ve kompleks kýrýklar arasýnda ameliyat süresi, kanama miktarý ve kaynama süresi açýsýndan istatiksel olarak anlamlý fark olmadýðý saptandý (p>0,05). SF-36’ya göre aðrý skorlarý arasýnda istatiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (p>0,05).
Çýkarýmlar: Femur cisminin basit ve çok parçalý kýrýklarýnýn oymasýz ÝMÇ ile tespiti; endosteal ve periosteal kan dolaþýmýný bozmamasý, derin enfeksiyon riskinin az olmasý, yüksek kaynama oraný ve fonksiyonel sonuçlarýnýn iyi olmasý nedeniyle özellikle çoklu yaralanmalý, pulmoner ve kardiyovasküler sistemi risk altýnda olan hastalarda tercih edilmesi gerektiði sonucuna varýlmýþtýr.

Anahtar sözcükler: Femur cisim kýrýðý, biyolojik tespit, oymasýz kilitli intramedüller çivi.

Amaç: Bu çalýþmada, allogreft ya da otogreft ile ön çapraz bað (ÖÇB) rekonstrüksiyonun klinik sonuçlarý araþtýrýldý.
Yöntem: Anterior tibial tendon (ATT) allogreft (n=52) ya da dörtlü hamstring (DHT) otogreft (n=30) ile ön çapraz bað (ÖÇB) rekonstrüksiyonun uygulanan 82 hastanýn sonuçlarý geriye dönük olarak deðerlendirildi. Hastalar son kontrolde; IKDC (International
Knee Documentation Committee) diz skoru ve Lysholm skoru, fonksiyonelite (tek bacak zýplama) ve laksite (öne çekmece,pivot shift,lahman) testleri ile deðerlendirildi.
Bulgular: Ýki grup arasýnda yaþ ve cinsiyet daðýlýmý, ameliyat edilen taraf, ameliyat öncesdi süre ve eþilik eden yaralanmalar açýsýndan farklýlýk yoktu (p>0.05). IKDC,lysholm,fonksiyonellik, laksite bakýmndan her iki grupta da sonuçlar tatmin ediciydi ancak gruplar arasýnda anlamlý istatistiksel fark yoktu (p>0.05). Fakat ATT alogreft grubunda DHT otogreft grubuna göre daha fazla effüzyona rastlandý.
Sonuç: Bu çalýþmanýn sonuçlarý ATT allogreft ya da DHT otogreft ile ÖÇB rekonstrüksiyonunun klinik sonuçlarýnýn bezer olduðunu göstermektedir. Bununla birlikte allogreftlerde görülen immun yanýta çözümler geliþtirilmesiyle ÖÇB rekonstrüksiyonunda iyi bir greft alternatifi olabiliceðini düþünüyoruz.

Amaç: Eriþkin radius alt uç kýrýklarýnda volar yaklaþýmla kilitli ve kilitsiz plak uygulamalarýnýn sonuçlarý deðerlendirildi.
Çalýþma planý: Distal radius kýrýðý nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan 14'ü kadýn, 20'si erkek, yaþ ortalamasý 48.5±17.9 olan toplam 34 hasta retrospektif olarak incelemeye alýndý. Kýrýklarýn tipi AO sýnýflamasýna göre %17.6 B3, %11.8 C2 ve %70.6 C3 olarak daðýlým göstermekteydi. Klinik sonuçlar Gartland ve Werley deðerlendirme skalasý, Görsel analog ölçüt (VAS), Kol omuz el sorunlarý anketi (DASH) ile, radyolojik deðerlendirme ise Stewart deðerlendirme ölçütleri ile yapýldý.
Sonuçlar: Hastalarýn ortalama takip süresi 24±16.3 aydý. Gartland-Werley deðerlendirme skalasýna göre %29.4 hastada mükemmel, %55.9 hastada iyi, %11.8 hastada orta ve %2.9 hastada kötü sonuç alýndý. Ortalama VAS skoru 0.5±1.1, ortalama DASH subjektif sorgulama puaný 26.1 olarak bulundu. Stewart skoruna göre %44.1 mükemmel, %52.9 iyi, %2.9 orta sonuç elde edildi. Olgularýn kavrama gücü geri kazanýmlarý saðlam tarafa göre %43.1 olarak bulundu. Ýki hastada kompleks rejyonel aðrý sendromu, bir karpal tünel sendromu ve bir tenosinovit görüldü.
Çýkarýmlar: Radius distal uç kýrýklarýnýn tedavisinde volar plak ile tespit etkin ve iyi bir yöntemdir. Plak özenli yerleþtirilmeli ve ameliyat sonrasý rehabilitasyon ihmal edilmemelidir.

Amaç: Bu çalýþmada beþinci metakarp boyun kýrýklarýnýn konservatif tedavisinde sýklýkla uygulanan tespit yöntemlerinden dördü deðerlendirildi.
Hastalar ve Yöntem: 2008-2009 yýllarý arasýnda kliniðimize baþvuran ve konservatif yöntemlerle tedavi edilen hastalar ileriye dönük olarak deðerlendirildi.Altmýþ erkek hastayý kapsayan bu çalýþmada uygulanan tespit yöntemleri; Metakarpofalangeal eklemler ekstansiyonda iken distal interfalangeal ekleme kadar uzanan sirküler alçý, MF eklemler semifleksiyonda iken DIF ekleme kadar uzanan sirküler alçý, el bileðinden DIF eklemin distaline kadar uzanan adeziv bandaj ve 4- 5. MF, proksimal ve DIF eklemleri semifleksiyonda içine alan “U”alçý ateli idi. Yerleþtirme öncesi ve sonrasý dönemde radyografilerle takip edilen hastalarýn açýlanmalarý ile metakarp uzunluklarý ölçüldü. Hastalarýn eklem hareketleri ve kavrama güçleri mukayeseli olarak ölçüldü ve istatistiksel deðerlendirmede yapýldý.
Sonuçlar: 52 hasta çalýþmayý tamamladý. Tedavi öncesi arka-ön ve oblik radyografilerde sýrasýyla; 17̊ (SD: 11), 46̊ (SD: 11. 7) olan açýlanmasý olan kýrýklar, 4 hafta sonunda 5̊̊ (SD: 5.9), 27̊ (SD: 10.5) açýlanmalý olarak kaynadý(p<0.0001). Kontrol grafilerinde beþinci metakarp boyunda 1.6(SD: 1.4) mm kýsalma bulundu. Saðlam tarafa göre kavrama güçlerinde %16, MP eklem hareketlerinde %5 azalma bulundu. DASH ve PEM anketlerinin sonuçlarý sýrasýyla 3(SD: 1.4), 24(SD: 3) puan oldu. Ýstatistiksel olarak tedavi gruplarý arasýnda anlamlý bir fark gözlenmedi(p>0.05).
Tartýþma: Beþinci metakarp kýrýklarýnýn konservatif yöntemlerle tedavisinde uyguladýðýmýz tespit yöntemleri arasýnda sonuç bakýmýndan istatistiksel anlamlýlýkta fark bulunamadý.

Yüksekten düþme sonucu 10 ve 11. torakal vertebralarda burst fraktürü, parapleji ve akut aort transeksiyonu saptanan otuzsekiz yaþýndaki erkek hasta, transeksiyon tedavisi amacýyla merkezimize sevk edildi. Eþlik eden ciddi yaralanmalar nedeniyle cerrahi tamir yüksek riskli bulundu. Transeksiyon endovasküler yöntemle, 30X100 mm Vailant torasik endogreft, sol karotis arter ostiyumunun hemen distaline yerleþtirilerek tamir edildi. Hasta olaðan seyreden servis takibinin ardýndan nöroþirurji servisine, parapleji tedavisinin devamý amacýyla geri gönderildi. Akut transeksiyon tedavisinde endovasküler yöntemler cerrahi tamire oranla morbidite ve mortalitede önemli avantajlar saðlamaktadýr. Ancak torasik endogreftlerin uzun dönem sonuçlarý halen bilinmemektedir. Orta dönemde elde edilen umut verici neticeler uzun dönemde de saðlanabilirse, endovasküler tamir altýn standart haline gelebilir.

Künt göðüs travmasý ile iliþkili kardiyak etkilenme, literatürde çocuklarda genellikle vaka sunumlarý þeklinde bildirilmiþtir ve travmaya baðlý interventriküler septum rüptürü geliþmesi oldukça nadirdir. Çocuklarda göðüs kafesi yapýlarýnýn esnek olmasý nedeniyle görünür bir travma belirtisi olmadan da interventriküler septum rüptürü geliþebilmektedir. Makalemizde trafik kazasý sonrasý sol ön inen koroner arter zedelenmesine baðlý mid-müsküler bölgede interventriküler septum rüptürü ve sol ventrikülde psödoanevrizma geliþen 7 yaþýnda bir erkek vaka sunulmuþtur. Künt göðüs travmasý sonrasýnda fizik muayenede üfürüm tespit edilen hastalarda kardiyak zedelenme olabileceði düþünülmeli ve elektrokardiyografide iskemi bulgularý saptananlarda koroner arterlerin de etkilenmiþ olabileceði unutulmamalýdýr.

Kimyasal yanýklar, yanýk ünitelerine baþvurularýn çok az bir yüzdesini oluþturmaktadýr. Islak çimentoyla temasýn kimyasal yanýk oluþturabileceði bilinmemektedir. Ýnþaat sektörünün giderek büyümesiyle birlikte, bu maddeyle temas etme ve zararlý etkilerine maruz kalma ihtimalide artmaktadýr. Uzun süren temas sonucu ýslak çimento ciddi yanýklara neden olabilmekte ancak maalesef bu özelliði profesyonel kullanýcýlar arasýnda bile yeterince bilinmemektedir.
Bu maddenin yol açabileceði potansiyel tehlikeler hakkýnda yeterince bilgi sahibi olunmamasý, kimyasal yanýk için ciddi bir risk faktörü olarak düþünülmesini dahada önemli hale getirmektedir. Bu maddeyle çalýþanlarýn gerekli koruyucu önlemleri almasý konusunda bilinçlendirilmeleri, bu tip kimyasal yanýklarýn önlenmesinde son derece etkili olacaktýr.

Çocukluk çaðýnda birden fazla mýknatýs yutulmasý durumunda acil tedavi gerektiren klinik tablolar gözlenebilir. Bir mýknatýsýn yutulmasý durumunda çoðunlukla barsak pasajý ile atýlýrken, birden fazla mýknatýs veya mýknatýslanabilen metal cisimler yutulduðunda, yabancý cisimlerin bir araya gelmesine baðlý olarak önemli intestinal komplikasyon oluþturabilmektedir. Burada çoklu mýknatýs ve metal maddeler yutulmasý sonrasýnda geliþen multiple intestinal perforasyon olgusu sunulmaktadýr.
Olgu Sunumu:
Sekiz yaþýnda kýz hasta karýn aðrýsý ve kusma þikayeti ile baþvurdu. Baþvuru sýrasýnda batýn hassasiyeti ve defansý mevcuttu. Düz grafide hava-sývý seviyeleri ve metalik cisimler gözlendi. Grafide görülen metalik cisimler tanýsal yönden dikkate alýnmadý. Batýn USG’de akut apandisit lehine rapor edildi. Eksplorasyonda appendiks normal olarak görüldü fakat çekum ve ileum sýký bir þekilde yapýþýk bulundu. Diseksiyon sonrasýnda çekumda, çekumun 15 ve 45 cm proksimalinde internal fistüller yapan intestinal perforasyonlar gözlendi. Belirgin intestinal kaçak ve buna baðlý peritonit bulgusu yoktu. Bu alandaki yapýþýklýklar ayrýldýðýnda mýknatýs parçalarý ve metal cisimler görüldü. Ýntestinal yaralanmalarýn birinde wedge rezeksiyon, diðerlerinde primer tamir uygulandý. Postoperatif sorun yaþanmadý, hasta 5. gün þifa ile taburcu edildi.
Sonuç:
Çocuk cerrahlarý olarak çoklu mýknatýs yutulmasý ve buna baðlý geliþebilecek komplikasyonlardan haberdar olunmalýdýr. Yabancý cisim yutulmasý hikayesi mevcut olgularda abdominal düz grafilerle hasta takibi yapýlmalý, beraberinde mýknatýslanabilen metal cisim veya çoklu mýknatýs yutulmasý durumunda muhtemel komplikasyonlarý önlemek için cismin lokalizasyonuna bakýlmadan çýkarýlmalýdýr.