Cerrahi travma sonrasý geliþen yapýþýklýklar, hasarlý dokunun onarýmý için geliþen fibroproliferatif inflamatuar cevabýn doðal sonucudur. Prostaglandinler inflamatuar cevabýn en güçlü mediatörleridir. Çalýþmamýzda kullandýðýmýz Ketorolak Trometamin, non-steroid anti-inflamatuar bir ilaç olup potent analjezik etkisi ve parenteral formunun olmasý nedeni ile postoperatif aðrý tedavisi için önerilmektedir. Bu çalýþmada sýçanlar üzerinde deneysel adezyon modeli oluþturuldu ve Ketorolak Trometamin'in adezyon oluþumu üzerine etkisi incelendi 1mg/kg dozunda kullanýldýðýnda inflamasyonu inhibe ederek adezyon oluþumunu engellediði görüldü.

Karýn travmalarýnýn teþhisinde Fizik Muayene (FM) tek baþýna yeterli olamayabilmektedir. Diagnostik Peritoneal Lavaj (DPL) ve Bilgisayarlý Tomografiden yararlanmak teþhis hatalarýný azaltmada çok yararlý olur. Ancak BT'nin içi boþ organ yaralanmalarýnda spesifikliði azdýr, ayrýca unstabil hastalarda zaman kaybýna, kontrastlý çalýþmalarda ise allerjik komplikasyonlara neden olabilir. DPL iþlemi sýrasýnda karýn içi organ yaralanmalarý olabilir, ayrýca bu iþlem retroperitoneal yaralanmalarýn teþhisinde yetersiz kalabilmektedir. Çalýþmamýzda karaciðer ve diðer karýn içi organ yaralanmalarýnýn teþhisinde ileri tetkik ve tedaviyi yönlendirmede serum Aspartate Aminotransferaz (AST) ve Serum Alanýn Aminotransferaz (ALT) deðerlerinde deðiþimlerden yararlanmayý amaçladýk. Cumhuriyet Üniversitesi Týp Fakültesi Acil Servisine Genel Vücut Travmasý (GVT) ile baþvuran hastalarýn, karýn içi travma þüphesi olan 260'ý çalýþma kapsamýna alýndý. Hastalarýn yaralanmalarý kaydedilip, Yaralanma Þiddeti Skoru (YSS) hesaplandý. Bu hastalarýn 47'sinde karýn içi yaralanma mevcuttu. Karýn içinde laserasyonu olan hastalarýn serum AST deðerleri 179 4 U/L ve ALT deðerleri 181 2 U/L iken, laserasyonu olmayan hastalarda sýrasýyla 60 2 U/L idi ve farklýlýklar istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0.01). Hastalarýn serum AST ve ALT düzeylerinde artýþ karaciðer ve diðer karýn içi organlardaki travmalarýn þiddeti ile doðru orantýlýydý. Hastalarýn AST ve ALT deðerlerindeki deðiþimler karýn içi travmalarýnýn deðerlendirmede ileri tetkik ve tedavilerini yönlendirmede yararlý olacaktýr.

Acil saðlýk hizmetleri üç kategoride incelenmektedir. Bunlar; bireysel acil saðlýk hizmeti, büyük kazalar ve felaketlerdir. Bireysel acil saðlýk hizmeti, hastaneler ve acil servislerin rutin isleri arasýndadýr. Felaketler ise saðlýk ekiplerinin dýþýnda sivil savunma örgütlerinin de katýldýðý geniþ bir organizasyon gerektirir. Büyük kazalar, hastanelere çok sýk gelmezler, fakat geldiðinde de tüm hastane düzenini altüst ederler. Bu nedenle kitlesel kazalar ancak, hazýrlýklý ve planlý olunduðunda az kayýpla ve sekelle atlatýlabilir. Konumu nedeniyle sýk sýk büyüyen kazalara baðlý kitlesel hasta baþvurusu ile karþýlaþan hastanemiz acil servisinde, baþvuru sýrasýnda baþhekim muavinliði baþkanlýðýnda kriz masasý oluþturulmaktadýr. Bu kurulun bir çok týbbi ve sosyal sorunu çözdüðünü saptadýk ve tecrübemizin ülkemiz koþullarýna uygun olduðunu düþünüyoruz.

Travma sonucu ölüm resusitasyon, anestezi, cerrahi teknik ve postoperatif yoðun bakýmdaki geliþmelere raðmen yüksek seyretmeye devam ediyordu. Multiple travma sonrasý, önlenebilecek ölümlerin çoðu künt travmaya tanýyý koymada ve onu kontrol etmedeki baþarýsýzlýða baðlý idi.

Fungal ve bakteriyel yanýklardaki deneyimlerimizi deðerlendirmek için prospektif bir çalýþma gerçekleþtirdik. "Yedi yýllýk bir süre içerisinde Atatürk Üniversitesi Týp Fakültesi Genel Cerrahi servisine baþvuran yanýklý 124 hastanýn 38'inde (%30.6) fungus izole edildi. Yanýk yara enfeksiyonu tespit edilen hastalarýn yanýk yüzdeleri %30'un üzerindeydi. Teþhis biopsi materyalinin histopatolojik incelenmesi ile konuldu. Dokuz hasta (%23,7) fungal invazyon nedeni ile kaybedildi. Ýki hastaya (%5,3) hastalýðýn ortadan kaldýrýlmasý amacý ile amputasyon yapýldý. Ýnvaziv sepsis baþlamadan önce agressif cerrahi ve yanýk tedavisi esnasýnda gerekli olmadýkça, geniþ spektrumlu antibiyotiklerin kullanýmýnýn kýsýtlanmasý yasamý tehdit eden fungal enfeksiyonlarýnýn önlenmesinde önemli rol oynayacaktýr.

1984-1995 yýllarý arasýnda Ankara Üniversitesi Týp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalýna fiziksel travma nedeniyle baþvuran 108 hasta retrospektif ve prospektif olarak deðerlendirildi. Sonuçlar 1987-1990 yýllarý arasýnda Türkiye il ve ilçe merkezlerinde kayda geçmiþ travmaya baðlý çocuk ölüm nedenleriyle karþýlaþtýrýldý. Travma öncesi, sýrasý ve sonrasýnda alýnabilecek önlemler ortaya kondu. Toplum, saðlýk personeli, aile ve çocuk eðitimi gibi aktif önlemler yanýnda, konut ve çevre düzeni, oyuncak ve araçlarýn yapým özellikleri, toksik veya zararlý olabilecek malzemeler, taþýtlar üzerine alýnabilecek yasal zorunluluklar gibi pasif önlemler önerildi. Travma sonrasý komplikasyonlar ve ölümlerin azaltýlabilmesi için ulusal düzeyde travma puanlama sistemleri ve bunlara baðlý oluþturulabilecek hasta yönlendirim (triage) düzenekleri tartýþýldý.

Kliniðimizde 1985-1995 yýllarý arasýnda künt karýn travmasý nedeni ile opere edilen 262 hastanýn kayýtlarý retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn 218'i (%83.2) erkek, 44'ü (%16.8) kadýn idi. Hastalarýn %58.7'si 0-20 yaþ grubunda yer alýyordu. %54.0 sýklýk ile dalak en çok yaralanan organdý. En önemli künt karýn travmasý nedeni %51.1 sýklýk ile trafik kazalarý idi. Laparotomi endikasyonuna en sýk olarak klinik bulgular ve peritoneal lavaj ile karar verildi. Postoperatif komplikasyon oraný %23.8, mortalite oraný %9.1 (24 vaka) idi. Kaybedilen hastalarýn 20'sinde (%83.3) multisistem yaralanmasý, 4'ünde (%16.7) ise sadece batýn içi organ yaralanmasý vardý.

1988-1992 yýllarý arasýnda Ýstanbul Týp Fakültesi Göz Hastalýklarý Anabilim Dalý, acil polikliniðine müracaat eden, delici göz yaralanmasý olan 770 olgunun takipleri sýrasýnda 90 gözde fitizis geliþimi görüldü. Fitizis geliþimine etki eden faktörler; olgularýn 40 yaþýndan büyük olmasý, yaralanmalarýn en sýk evde meydana gelmesi, korneaskleral olmasý, giriþ vizyonunun 0.1'den kötü olmasý, iris prolapsusunun, hifemanýn, lens hasarýnýn ve göz içi kanamasýnýn varlýðý olarak deðerlendirildi.

Kliniðimizde Ocak 1990-Haziran 1995 yýllarý arasýnda 1255 kafa travmalý hasta yatýrýlarak tedavi edilmiþtir. Bu hastalardan 162'sinde (%12.5) çökme kýrýðý saptanarak bu çalýþmaya dahil edilmiþtir. 162 hastanýn 75'ini (%46.2) çocuk (0-16 yas), 87 (%53.8) tanesini eriþkin (17yaþ ve üzeri) yaþ grubu oluþturmuþtur. Biyolojide, çocuklarda düþme, eriþkinlerde ise trafik kazalarý ilk sýrayý almýþtýr. Hastalarýn klinik tablosu Glasgow Koma Skalasýna (GKS) göre deðerlendirilmiþtir. Çökme kýrýðý, her iki yaþ grubunda da en fazla parietal bölgede saptanmýþtýr. Çocuklarda kapalý, eriþkinlerde ise açýk çökme kýrýklarý daha fazla görülmüþtür. Her iki yaþ grubunda da çökme kýrýðý ile birlikte en fazla görülen patoloji kontüzyondur. Hastalarýn 129'una (%80) cerrahi, 33 'üne (%20) konservatif tedavi yapýlmýþtýr. Açýk çökme kýrýklarýnda dura ve/veya beyin laserasyonu çocuklarda %59, eriþkinlerde ise %71 oranýnda bulunmuþtur. Komplikasyon olarak posttravmatik erken epilepsi, çocuklarda %8, eriþkinlerde ise 10.3 oranýnda, enfeksiyon ise çocuklarda %4, eriþkinlerde ise %9 oranýnda tespit edilmiþtir. Sonuçlar Glasgow Sonuç Skalasýna (GSS) göre deðerlendirilmiþtir. Tam iyileþme çocuklarda %84, eriþkinlerde %60 oranýnda olurken, mortalite oraný ise eriþkinlerde %17, çocuklarda %4 olarak bulunmuþtur.

Kliniðimizde son 14 yýl içinde pankreas yaralanmasý nedeni ile tedavi edilen 67 hasta yaþ, cins, travmanýn sebebi, pankreatik yaralanmanýn derecesi, ilave organ yaralanmasýnýn olup olmamasý, uygulanan aperatif iþlemler, postoperatif komplikasyonlar ve mortaliteyi etkileyen faktörler yönünden incelendi. Hastalarýn 56'sý (%83.5) erkek olup, ortalama yaþ 24 idi. Pankreas yaralanmalarýnýn sebebi 48 hastada kunt travma, 10 hastada ateþli silah yaralanmasý, 9 hastada ise kesici-delici alet yaralanmasý idi. Hastalarýn 39'una periton lavajý ve 3'üne parasentez ile intraabdominal kanama tanýsý kondu. Ameliyat esnasýnda pankreastaki harabiyet Smego sýnýflamasýna göre yapýldý. Buna göre 44 hasta Grade I, 12 hasta Grade II, 10 hasta Grade III ve 1 hasta Grade IV olarak deðerlendirildi. En sýk görülen ilave organ yaralanmalarý sýrasý ile dalak, karaciðer ve mide idi. Pankreasa yönelik olarak basit drenaj, primer onarým, distal pankreatektomi gibi cerrahi iþlemler uygulandý. Postoperatif en sýk görülen komplikasyon yara enfeksiyonu olmuþtur. Bu seride 9 hasta kaybedilmiþ olup, en önemli mortalite sebebi ilave organ yaralanmalarýnýn yol açtýðý multipl organ yetmezliðidir. Bu çalýþmanýn sonucunda izole pankreas yaralanmalarýnýn nadir görüldüðü, morbidite ve mortaliteyi etkileyen en önemli faktörün ilave organ yaralanmalarýnýn olduðu tesbit edildi. Ayrýca intraabdominal kanama nedeni ile ameliyata alýnan hastalarda, pankreas yaralanmasýnýn kolaylýkla gözden kaçabileceði akýlda tutularak, eksplorasyonun çok dikkatli bir þekilde yapýlmasý gerekir.

1980-1994 yýllarý arasýnda Atatürk Üniversitesi Týp Fakültesi Acil Servisi'ne baþvuran ve Genel Cerrahi AB.D. 'da yatýrýlarak tedavi gören karýn içi organ ateþli silah yaralanmasý olan 98 hastanýn kayýtlarý retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn 79'u (%82.3) erkekti. En genç hasta 2.5 yasýnda, en yaþlý hasta 80 yaþýnda olup yaþ ortalamasý 29.3 15.2 yýl idi. Vakalarýn 25'inde (%24) tek organ, 33 vakada (%31,6) iki organ, 28 vakada (%26,8) üç organ, 7 vakada (%6,7) dört organ, 1 vakada (%0,96) altý organ yaralanmasý mevcuttu. Bir vakada (%0,96) herhangi bir organ yaralanmasý tespit edilmedi. Vakalarýn 56'sýnda (%58,3) ince barsak, 45'inde (%46,8) kolon, 21 vakada (%21,8) karaciðer, 21 vakada (%21,8) mide, 15 vakada (%15,6) diyafragma, 13 vakada (%15,5) dalak, 4 vakada (%4,1) pankreas, 3 vakada (%3,1) duodenum, 5 vakada (%5,2) böbrek ve 1 vakada (%1,0) safra kesesi yaralanmasý olmuþtu. Bir vakada V.Cava Ýnferior ve V.Porta yaralanmasý vardý. Onaltý vaka (%16,6) kaybedildi. Ortalama hospitalizasyon süresi 14.5 10.4 gündü. Vakalarýn %75'inde birden fazla organýn yaralandýðý %30 hastada ikinci operasyonun gerektiði görüldü ve %17 civarýnda mortalitesi ile ateþli silah yaralanmalarý tedavi maliyeti, mortalitesi ve morbiditesi yüksek bir travma gurubudur.

Retroperitoneal hematomlar (RPH) künt ve penetran abdominal travmalardan sonra oluþabilir. Ýnsidans çeþitli serilerde deðiþiklik göstermektedir. 1 Ocak 1990 ile 1 Haziran 1995 tarihleri arasýnda SSK Ýstanbul Hastanesi acil cerrahi kliniðine baþvuran ve yapýlan laparotomide RPH saptanan 27 travmatize olgu bu çalýþma kapsamýna dahil edilmiþtir. Hastalarýn 16'sýnda künt, 10'unda penetran yaralanma vardý.1 hastada da spontan retroperitoneal hematom mevcuttu. Hastalarýn yaþ ortalamasý 22, erkek/kadýn oraný 23/4 idi. Ortalama hastanede kalýþ süresi 12 gün, ortalama operasyon süresi 112 dk. idi. Hematom 4 olguda Zone I, 18 olguda Zone II, 4 olguda Zone III, 1 olguda da Zone I+III yerleþimli idi. 21 olguya peroperatuvar hematom eksplorasyonu yapýldý. Etyolojide 5 olguda izole böbrek yaralanmasý olmasýna karþýn, 2 olguda izole pelvik fraktür, 1 olguda izole mesane yaralanmasý, 13 olguda ise birden fazla organ yaralanmasý saptandý. Biyolojiye yönelik tedavi yapýldý. Postoperatif morbidite %19 (5 olgu), mortalite %11 (3 olgu) idi. Bu çalýþma bize retroperitoneal hematomlarýn lokalizasyonuna göre tedavi stratejisinin önemini göstermiþtir.

Bu çalýþmada, 1990-1995 yýllarý arasýnda yumuþak doku ve iskelet lezyonu ile birlikte damar yaralanmasý nedeni ile vasküler ve ortopedik rekonstrüktif giriþim uygulanan 42 alt ekstremite travma olgusu Johansen ve Ark.kriterlerine göre retrospektif olarak incelenmiþtir. Çalýþmanýn amacý; Johansen ve Ark. 'nýn kriterlerine göre yapýlan bu deðerlendirme ile amputasyon oraný arasýnda bir iliþki olup olmadýðýný saptamaktýr. Yaralanma 32 vakada künt travma 10 vakada penetre travma sonucu oluþmuþtur. 42 vakanýn 34'ünde (%80.95) bir veya birden fazla iskelet lezyonu tespit edilmiþ olup 8 vakada (%19.04) parçalý ve/veya açýk kýrýk tespit edilmiþtir. Ýskemi süresi 2-12 saat ortalama 4.5 saattir. Travma Deðerlendirme Kriterleri'ne göre ortalama puan 5.98 1.58 bulunmuþtur. Uygulanan vasküler, ortopedik ve plastik cerrahi giriþimleri sonucu 30 (%71.42) ekstremite kurtulmuþ ve 12 vakada (%28.57) amputasyon gerekmiþtir. Amputasyon uygulanan vakalarda puan 7-10 (ortalama 9.44 1.18) iken kurtulan ekstremitelerde 3-10 (ortalama 5.10 0.57) idi. Aradaki fark anlamlý bulunmuþtur (P<0.001). Ayrýca ekstremitenin geleceði açýsýndan iskemi süresi, kemik-yumuþak doku lezyonunun derecesi ve sok mevcudiyeti anlamlý bulunmuþ, yaþýn ise sonuca önemli bir etkisi olmadýðý tespit edilmiþtir.

Mandibula, yüz kemikleri içerisinde en fazla travmaya uðrayan ve kýrýlan kemiklerdendir. Yüzde fonksiyonel ve görünüm olarak önemli rol oynayan mandibula kýrýklarýnda doðru tedavi, kalacak sekelleri önleme açýsýndan önemlidir. 1990-1995 tarihleri arasýnda yüz travmasý nedeniyle kliniðimize baþvuran 112 hastada mandibula kýrýklarýnýn yaþ, cinsiyet, etyoloji, kýrýk lokalizasyonu ve eþlik eden diðer yüz kemiði kýrýklarýna göre istatistiksel dökümü yapýldý. Bu yazýda tedavi metodlarý, karþýlaþýlan komplikasyonlar deðerlendirildi.

Kliniðimizde son 5 yýlda toraks travmasý nedeniyle yatýrýlan 239 olgu deðerlendirildi. Olgularýn 206'sý (%86,2) erkek, 33'ü (13,8) kadýndý. Yaþlarý 2-81 arasýnda, ortalama 42 idi. Travmalarýn 177'si (%74,1) künt, 62'si (%25,9) penetran idi. Trafik kazasý 130, delici-kesici alet yaralanmasý 37, yüksekten düþme 23, ateþli silah 22, darp 9 ve diðer sebepler 18 olguda etkendi. Pnömotoraks 53 (%22,2), hemotoraks 46 (%19,2), hemopnömotoraks 40 (%16,7) olguda saptandý. Ayrýca 55 (%23) olguda cilt altý amfizemi ve 63 (%26,3) olguda toraks içi lezyonu belirlendi. Kot fraktürü 145 (%60,7), klavikula fraktürü 24 (%10), sternum fraktürü 8 (%3,3) ve skapula fraktürü 4 (%1,7) olguda görüldü. 54 (%22,6) olguda diðer vücut travmalarý da eþlik etmekteydi. Yüzyirmiüç (%51,1) hastaya medikal tedavi, 101 hastaya (%42,2) tüp torakostomi uygulandý. Yirmi (%8,4) olguya cerrahi giriþim uygulandý. Yirmi intratorasik, 5 ekstratorasik olarak toplam 25 (%10,5) komplikasyon geliþmiþtir. Mortalite 7 olgu ile %2,9 olarak bulunmuþtur.

Anstabil pelvis kýrýklarýnýn tedavisinde amaç, doðru redaksiyondan sonra rijid fiksasyon saðlamaktadýr. Kliniðimizde 13 hastanýn anstabil kýrýðýnda pelvis halkasýnýn ön bölümündeki yaralanmalar için internal veya eksternal fiksasyon, arka bölümündeki yaralanmalar için açýk redüksiyon ve internal fiksasyon uygulandý. Ameliyattan sonra derin enfeksiyon veya sinir yaralanmasý görülmedi. Bir yýldan fazla izlenen 10 olguda geç deplasman meydana gelmedi. Bütün kýrýklar iyileþti.

Politravmatize olgularda kafa ve yüz travmalarýyla birlikte rastlanan orbita kýrýklarý anatomik özellikleri sebebiyle beyin cerrahisi, plastik cerrahi, oftalmoloji ve genel cerrahi uzmanlarýný yakýndan ilgilendirmektedir. Bu sebeple tedavinin mültidisipliner yaklaþýmla planlanmasý önemlidir. Bu çalýþmada Cerrahpaþa Týp Fakültesi Hekimlikte Acil Vakalar Anabilim Dalý polikliniðine 1992-1995 yýllan arasýnda acil baþvuru ile gelen ve tedavi edilen 46 hastada saptanan toplam 60 orbita kýrýðý incelenmiþtir. Hastalarýn 18'i konservatif yöntemlerle, 15'i ekstrakranyal cerrahi giriþimlerle tedavi edilmiþtir (açýk redüksiyon ve plak + vida tespit, gereken olgularda otojen kemik grefti). 13 olguda ise frontal kraniyotomi ile orbita tavanýnýn redüksiyonu + duraplasti ve hematom boþaltýlmasý iþlemi uygulanmýþtýr. Erken dönemde yapýlan kalýcý giriþimle tüm patolojiler onarýlmýþ ve hem estetik hem de fonksiyonel açýdan yeterli sonuçlar alýnmýþ ve ileri dönemlerde tedavi gerektirecek problemlerle karþýlaþýlmamýþtýr. Erken dönemde yapýlan giriþimlerle kýrýk fragmanlar pozisyonlarýna daha rahat getirilerek tespit edilmekte ve ilk giriþimle daha tatmin edici sonuçlar alýnmaktadýr. Bu makalede, nöroþirurji, plastik cerrahi, göz hastalýklarý ve acil cerrahi uzmanlarýndan oluþan bir ekip tarafýndan orbita kýrýðý olan hastanýn çok yönlü olarak deðerlendirildikten sonra tek seansta dekompresyonun ve rekonstrüksiyonun birlikte yapýlmasýnýn en etkin tedavi yöntemi olduðu vurgulanmaktadýr.

Bu çalýþmada Ocak 1993 ile Mayýs 1995 tarihleri arasýnda Bursa Devlet Hastanesi Hýzýr Acil Servisi'ne 112 No'lu telefon aracýlýðýyla yapýlan ilk yardým çaðrýlarý geriye dönük olarak deðerlendirildi. Bu 29 aylýk süre içinde hýzýr acil ambulans sistemine 692 baþvuru oldu. Gidilen çaðrýlarýn 144'ünün (%20.8) "Boþa Gitme" olduðu görüldü. Diðer 566 hasta ise ambulansla alýndý. Bu vakalar yaþ gruplarý, cinsiyet, vakanýn alýndýðý yer, hastalýk gruplarý ve uygulanan tedavi þekilleri açýsýndan deðerlendirildi. Bu vakalarýn cinsiyet daðýlýmý: 357 erkek (%63), 209 kadýn (%37) olarak belirlendi. Yaþ gruplarýna göre en büyük grubu 60 yaþ üzeri grup (%47.9) oluþturdu. Vakalarýn "alýndýðý yerlere" göre sýnýflandýrýlmasýnda en büyük grubu "evlerden alýnan" vakalar oluþturdu. Alýnan vakalarýn hastalýk gruplarýna göre sýnýflandýrýlmasýnda ilk sýrayý (%19.08) kalp hastalýklarýnýn aldýðý görüldü. Ýkinci sýrayý (%18.3) serebro-vasküler hastalýklar, üçüncü sýrayý ise (%7.4) trafik kazalarý aldý. Ambulansla alýnan vakalarýn %52.7'si yatarak tedavi edildiler. Sonuçta hýzýr acil servise telefonla yapýlan baþvurularda %20.8 oranýnda boþa gidildiði görüldü. Ayrýca Huzur evlerindeki saðlýk organizasyonunun yeniden yapýlanmasý gerektiði kanýsýna varýldý. Trafik kazalarýndan ambulansla alýnan vakalarýn sayýlarýnýn çok yetersiz olmasý acil hasta transport sisteminin yeniden düzenlenmesini gerektirmektedir.

Hastanemizde ayaktan tedavisi yapýlan 88 hastanýn yanýk bilgi formlarýndan elde edilen epidemiyolojik bilgiler retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalarýn yanýk yüzdesi, %20'nin altýnda olup II yanýklý 86 hastaya lokal tedavi, III yanýklý 2 hastaya ise debridman ve greftleme uygulanarak, iyileþme saðlandý. Hastalarýn %54.3'ü 15 yaþ altýndadýr. Erkek: kadýn oraný 3.9: 1'dir. Hastalarýn çoðu 5 veya daha kalabalýk, sosyoekonomik olarak kötü durumda olan (%52) ailelerdendir. Sýcak su ile yanýk ilk sýradadýr ( %74). Hastalarýn önemli bir kýsmý (%60) ev içinde yanmýþtýr. Soðuk su tatbiki en yaygýn ilk yardým sekli olup hastalarýn %93 'ü ilk 24 saat içinde hastaneye baþvurmuþlardýr. Bu çalýþma, çocuklara ve ailelerine evdeki kazalara karþý alýnmasý gereken önlemler konusunda yaygýn eðitimin önemini bir kez daha göstermektedir.